Öz
Objective: In the study, it was aimed to determine the socio-demographic characteristics of Izmir Buca Closed / Open Penal Institution prisoners and staff, to determine the habits of consuming main meals and snacks, and to associate this situation with the people thinking that they have a sufficient and balanced diet.
Material and Methods: In this study, the material consists of a total of 486 people including 42 staff and 444 convicts/prisoners, with different demographic characteristics in Izmir Buca Closed/Open Penal Institution and the face to face survey method. Survey questions consist of socio-demographic characteristics, whether they think they have a sufficient and balanced diet and dietary habits. Chi-square test were used to analyze the relationship between different variables depending on eating habits and whether the participants think that they have an adequate and balanced diet.
Results and Conclusion: It was determined that 73.8% of the staff and 68% of the convicts/prisoners did not think that they had a sufficient and balanced diet. 63.2% of the participants stated that they skipped the main meal and the most frequently skipped main meal was breakfast. It was determined that 80.7% of all participants skipped snacks and the most commonly skipped snack was mid-morning. Most of the people participating in the study showed that the reason for skipping snacks was their lack of habits. The relationship between the participants' belief that they have a sufficient and balanced diet and their habits of consuming main meals and snacks was found to be statistically significant. Ensuring adequate nutrition of people in penal institutions and its quality and monitoring play an active role in ensuring peace of mind.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Adalet Bakanlığı., 2006, "Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi ile Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Tüzük". Ankara: Adalet Bakanlığı.
- Adalet Bakanlığı., 2018, Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü. Ceza İnfaz Kurumları Genel Bilgi: http://www.cte.adalet.gov.tr/ (Erişim tarihi: 10 Kasım 2018)
- Anonim., 2010, Türkiye Beslenme ve Sağlık Araştırması. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü.
- Arlı, M., Şanlıer, N., Küçükkömürler, S. ve M. Yaman. 2017. Anne ve çocuk beslenmesi. Pegem Akademi, 43-44.
- Büyükçavuşoğlu, Ö. 2011. Afyonkarahisar Devlet Hastanesi'nde Ayakta Tedavi Gören Obez Yetişkin Hastaların Beslenme Bilgi Düzeylerinin Ve Beslenme Alışkanlıklarının Saptanması. Yüksek Lisans Tezi. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi.
- Demir, G. 2011. Ceza İnfaz Kurumu Kütüphaneleri ve Türkiye’de Durum, Basılmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Koyuncu, M., Uzmay, A. ve G. Çınar. 2014. Gençlerin Organik Süt Tüketme Olasılığı; Ege Üniversitesi Araştırması. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 51(3): 219-227.
- Ma, Y., Bertone, E., Stanek, 3., Reed, G., Hebert, J., Cohen, N. and I. Ockene. 2003. Association Between Eating Patterns and Obesity in a Freeliving US Adult Population. American Journal of Epidemiology, 158(1): 85-92.
- Mendeş, E. 2011. Puberte (Adölesan) Dönemi Çocuklarda Beslenme Alışkanlıkları ile Fiziksel Aktivite İlişkisinin incelenmesi. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
- Onurlubaş, E., Doğan, H.G. ve S. Demirkıran. 2015. Üniversite öğrencilerinin beslenme alışkanlıkları. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 32(3): 61-69.
- Öztek, Z. 2012. Ceza İnfaz Kurumlarında Sağlık Hizmetleri El Kitabı. Ankara: Şen Matbaa.
- Rakıcıoğlu, N., Dikmen, D. Ve E. Özpay. 2003. Sigara İçen ve İçmeyen 19-24 Yaş Arası Bireylerin Taze Sebze-Meyve Tüketim Tercihleri ile Beslenme Durumlarının Değerlendirilmesi. Beslenme ve Diyet Dergisi, 32(l): 13-24.
- Yurtseven, E., Eren, F., Vehid, S., Köksal, S., Erginöz, E. Ve M.S. Erdoğan. 2014. Beyaz Yakalı Çalışanların Beslenme Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Kocatepe Medical Journal, 15(1): 20-26.
Öz
Amaç: Çalışmada, İzmir Buca Kapalı/Açık Ceza İnfaz Kurumu mahkumlarının ve personelinin sosyo-demografik özelliklerinin tespit edilmesi, ana ve ara öğün tüketme alışkanlıklarının belirlenmesi ve bu durumun kişilerin yeterli ve dengeli beslendiklerini düşünmeleri ile ilişkilendirilmesi amaçlanmıştır.
Materyal ve Metod: Çalışmanın materyalini İzmir Buca Kapalı/Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda bulunan farklı demografik özelliğe sahip 42 personel ve 444 hükümlü/tutuklu olmak üzere toplam 486 kişi ile yüz yüze yapılan anketler oluşturmaktadır. Anketlerde katılımcıların sosyo-demografik özellikleri, yeterli ve dengeli beslendiklerini düşünüp düşünmedikleri ve beslenme alışkanlıkları ile ilgili sorulara yer verilmiştir. Katılımcıların yeterli ve dengeli beslendiklerini düşünüp düşünmemeleri ile beslenme alışkanlıklarına bağlı farklı değişkenler arasındaki ilişkiyi ortaya koymak üzere ki-kare testi uygulanmıştır.
Bulgular ve Sonuç: Personelin %73.8’i ve tutuklu/hükümlülerin ise %68.0’i yeterli ve dengeli beslendiklerini düşünmediği belirlenmiştir. Katılımcıların %63.2’si ana öğün atladıklarını ve en sık atlanan ana öğünün sabah kahvaltısı olduğunu beyan etmişlerdir. Tüm katılımcıların %80.7’sinin ara öğün atladıkları ve en yaygın atlanan ara öğünün ise kuşluk olduğu saptanmıştır. Çalışmaya katılan kişilerin çoğu ara öğün atlama sebebinin alışkanlıklarının olmaması olarak göstermiştir. Katılımcıların yeterli ve dengeli beslendiklerini düşünmeleri ile ana ve ara öğün tüketme alışkanlıkları arasındaki ilişki istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Ceza infaz kurumlarında kişilerin yeterli beslenmelerinin sağlanması ve bunun kalitesi ve takibi ortam huzurunun sağlanması açısından etkin bir rol oynamaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Adalet Bakanlığı., 2006, "Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi ile Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Tüzük". Ankara: Adalet Bakanlığı.
- Adalet Bakanlığı., 2018, Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü. Ceza İnfaz Kurumları Genel Bilgi: http://www.cte.adalet.gov.tr/ (Erişim tarihi: 10 Kasım 2018)
- Anonim., 2010, Türkiye Beslenme ve Sağlık Araştırması. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü.
- Arlı, M., Şanlıer, N., Küçükkömürler, S. ve M. Yaman. 2017. Anne ve çocuk beslenmesi. Pegem Akademi, 43-44.
- Büyükçavuşoğlu, Ö. 2011. Afyonkarahisar Devlet Hastanesi'nde Ayakta Tedavi Gören Obez Yetişkin Hastaların Beslenme Bilgi Düzeylerinin Ve Beslenme Alışkanlıklarının Saptanması. Yüksek Lisans Tezi. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi.
- Demir, G. 2011. Ceza İnfaz Kurumu Kütüphaneleri ve Türkiye’de Durum, Basılmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Koyuncu, M., Uzmay, A. ve G. Çınar. 2014. Gençlerin Organik Süt Tüketme Olasılığı; Ege Üniversitesi Araştırması. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 51(3): 219-227.
- Ma, Y., Bertone, E., Stanek, 3., Reed, G., Hebert, J., Cohen, N. and I. Ockene. 2003. Association Between Eating Patterns and Obesity in a Freeliving US Adult Population. American Journal of Epidemiology, 158(1): 85-92.
- Mendeş, E. 2011. Puberte (Adölesan) Dönemi Çocuklarda Beslenme Alışkanlıkları ile Fiziksel Aktivite İlişkisinin incelenmesi. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
- Onurlubaş, E., Doğan, H.G. ve S. Demirkıran. 2015. Üniversite öğrencilerinin beslenme alışkanlıkları. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 32(3): 61-69.
- Öztek, Z. 2012. Ceza İnfaz Kurumlarında Sağlık Hizmetleri El Kitabı. Ankara: Şen Matbaa.
- Rakıcıoğlu, N., Dikmen, D. Ve E. Özpay. 2003. Sigara İçen ve İçmeyen 19-24 Yaş Arası Bireylerin Taze Sebze-Meyve Tüketim Tercihleri ile Beslenme Durumlarının Değerlendirilmesi. Beslenme ve Diyet Dergisi, 32(l): 13-24.
- Yurtseven, E., Eren, F., Vehid, S., Köksal, S., Erginöz, E. Ve M.S. Erdoğan. 2014. Beyaz Yakalı Çalışanların Beslenme Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Kocatepe Medical Journal, 15(1): 20-26.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Mühendislik |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 2 Aralık 2020 |
| Kabul Tarihi | 9 Aralık 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 E.Ü Ziraat Fakültesi Dergisi Özel Sayısı 2020 |
