Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Veren Kurumlarda Çalışan Öğretim Elemanlarının Turizm Eğitimine Yönelik Değerlendirmeleri

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: 18, 68 - 86, 30.06.2021

Öz

Bu çalışma, Türkiye’de lisans düzeyinde turizm eğitimi veren devlet üniversitelerindeki öğretim elemanlarının, eğitime yönelik değerlendirmelerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak anket formu kullanılmıştır. Tespit edilen 1.011 öğretim elemanından, 175’inden geri dönüş alınmıştır. Elde edilen veriler çeşitli istatistiki teknikler kullanılarak analiz edilmiştir. Sonuç olarak; akademisyenlerin (1.011) %65,8’inin lisans ve lisansüstü eğitimlerinden en az birini turizm alanında yaptıkları, %26,7’sinin hiç turizm eğitimi almadıkları, üniversitelerin akademik kadrolarının doktor öğretim üyesi ve araştırma görevlisi yoğunlukta olduğu tespit edilmiştir. Gerçekleştirilen faktör analizi sonucunda; ders programı uygunluğu ve öğrenci hizmetlerine yönelik ifadelere yönelik görüşlerin genel olarak yeterli olduğu, kurumsal finansal destek ve engeller boyutlarının ise yetersiz oldukları tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Akoğlan Kozak, M. (2009). Akademik Turizm Eğitimi Üzerine Bir Durum Analizi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (İlke), Bahar, S. 22.
  • Aksu, M. ve Bucak, T. (2012). Mesleki Turizm Eğitimi. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi, 4(2), 7-18.
  • Aleksandrova, A. Y. ve Aigina, E. V. (2016). Connections Between Scientific Research and Education in the Field of Tourism and Leisure in Russia. Europan Journal of Tourism Research, 15, 75-91.
  • Altınay, M. (1996). Turizm Öğrencilerinin Stajdan Beklentileri ve Doğu Akdeniz Üniversitesi Örneği, Turizmde seçme makaleler 26, İstanbul TUGEV: 1-13.
  • Aymankuy, T., Tetik, N., Girgin K. G. ve Aymankuy, Ş. (2013). Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimindeki Staj Uygulamasına Öğrenci ve Akademisyenlerin Bakışları (Btioyo’da uygulama). International Journal of Human Sciences, 1(10), 101-128.
  • Baltacı, F., Üngüren, E., Avsallı, H. ve Demirel, O. N. (2012). Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Eğitim Memnuniyetlerinin ve Geleceğe Yönelik Bakış Açıların Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 4(1), 17-25.
  • Baum, T. ve Szivas, E. (2008). HRD in Tourism: A role for Government?, Tourism Management, 29, 783-794.
  • Bayraktaroğlu, E. (2013). Türkiye’de Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Veren Kurumların Uygulama Olanakları. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
  • Boylu, Y. ve Arslan, E. (2014). Türkiye’de Turizm Eğitiminin Rakamsal Gelişmeler Açısından Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, S. 1, 79-97.
  • Can, A. (2014). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Christensen, L. B., Johnson, R. B. ve Turner, L. A. (2015). Research Methods, Design, and Analysis. New York: Pearson.
  • Coşkun, R., Altunışık, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım E. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri – SPSS Uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
  • Doğan, H. Z. (1992). Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokullarının Sorunları. Turizm Eğitimi Workshop—Konferans 9-11 Aralık 1992 Bildiri Kitabı, Ankara: Yorum Basım Yayın.
  • Eivazi Gharamaleki, M. R. (2011). Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Turizm Eğitimi Veren Kurumları Değerlendirmeleri İran-Türkiye Karşılaştırması. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Emir, O., Arslan, S. ve Kılıçkaya, Ş. (2008). Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Programı Öğrencilerinin Staj Uygulamaları Hakkındaki Görüşlerinin Değerlendirilmesi: Afyon Kocatepe Üniversitesi Örneği. Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, C: X/II.
  • Eren, D., Özgül, E. ve Çullu Kaygısız, N. (2013). Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Eğitim Memnuniyetlerinin Belirlenmesi: Nevşehir Üniversitesi Örneği. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 35, 15-27.
  • Evren, S. (2010). Lisans Düzeyi Turizm Eğitimi Ders Programının Mezunlarca Değerlendirilmesi: Mersin Üniversitesi Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu Mezunları Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi, Mersin.
  • Ghauri, P. ve Gronhaug, K. (2002). Research methods in business studies. Prentice Hall Dorchester.
  • Gürbüz, K. A. ve Dağdeviren, A. (2007). Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Veren Kurumların Ders Programlarının Fonksiyonel Açıdan İncelenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Vol: 10/18. 157-167.
  • Hacıoğlu, N., Kaşlı, M., Şahin, S. ve Tetik, N. (2008). Türkiye’de Turizm Eğitimi. Ankara: Detay Yayıncılık
  • Haven-Tang, C. ve Jones, E. (2006). Human Resources Management in Tourism Businesses. J. Beech ve S. Chadwick (Ed.), The Business of Tourism Management içinde (ss. 89-113). UK: Pearson Education.
  • Hsu, C. H., Xiao, H. ve Chen, N. (2017). Hospitality and Tourism Education Research from 2005 to 2014: “Is the past a prologue to the future?, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 29(1), 141-160.
  • Karagöz, Y. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri ve Yayın Etiği: SPSS ve AMOS Uygulamalı Nicel-Nitel-Karma. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Koç, E., Yumuşak, S., Ulukoy, M., Kiliç, R. ve Toptaş, A. (2014). Are Internship Programs Encouraging or Discouraging?—A Viewpoint of Tourism and Hospitality Students in Turkey. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 15, 135-142.
  • Kozak, M. (2019). Bilimsel Araştırma: Tasarım, Yazım ve Yayım Teknikleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kucerová, J. ve Gúcik, M. (2017). Reflections over the past and present research and higher education on tourism in Czechoslovakia and Slovakia. European Journal of Tourism Research, 15, 38-51.
  • Kültür ve Turizm Bakanlığı (2007). 2023 Turizm Stratejisi, 25 Ocak 2020 tarihinde http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2007/03/20070302-17-1.doc adresinden erişildi.
  • Likert, R. (1932). A Technique for the Measurement of Attitudes. Archives of psyhology, 140(22), 5-55.
  • Liu, C. ve Schänzel, H. (2019). Introduction to Tourism Education and Asia. C. Liu ve H. Schänzel (Ed.). Tourism Education and Asia içinde (ss. 3-11). Singapore: Springer.
  • Morrison, A. M. (1996). Hospitality and Travel Marketting. USA: Delmar Publising.
  • Nakip, M. ve Yaraş, E. (2016). SPSS Uygulamalı Pazarlama Araştırmalarına Giriş. Ankara: Seçkin.
  • Özdemir, S. S., Polat, E., Hacıoğlu, N. ve Özdemir, M. (2014). Türkiye’de Önlisans Düzeyinde Gerçekleştirilen Turizm Eğitiminin Analizi. VI. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi. Accountability and Transparency in Education: Global Chaggenges & Local Realities. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Polat Üzümcü, T. ve Alyakut, Ö. (2017). Turizm Eğitimcileri Perspektifinden Turizm Eğitimi. The Journal of International Social Research, Vol:10/51. p. 807-823.
  • Polat Üzümcü, T. ve Bayraktar, S. (2004). Türkiye’de Turizm Otel İşletmeciliği Alanında Eğitim Veren Yükseköğretim Kuruluşlarındaki Eğitimcilerin Turizm Mesleki Eğitiminin Etik Açısından İncelenmesine Yönelik Bir Çalışma. Presented at the 3.Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Eskişehir.
  • Salkind, N. (2015). İstatistikten Nefret Edenler İçin İstatistik (A. Çuhadaroğlu, Çev.). Ankara: Pegem Akademi.
  • Shulman, L. S. (1987). Knowledge and Teaching: Foundations of the new reform. Harward Educational Review, 57(1), 1-22.
  • Soybalı, H. ve Bayraktaroğlu, E. (2013). Türkiye’de Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Veren Kurumların Uygulama Olanaklarının Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, Vol: 24/2. 185-199.
  • Stergiou, D. (2005). Teaching D. Airey ve J. Tribe (Ed.). An International Handbook of Tourism Education içinde (ss. 285-297). UK: Elsevier Ltd.
  • Studnicka, P. ve Plzáková, L. (2017). Connections Between Scientific Research and Education in the Field of Tourism and Leisure in the Czech Republic. European Journal of Tourism Research, 15, 24-37.
  • Tarasionak, A. ve Nikitsin, V. (2017). Connections Between Scientific Research and Education in the Field of Tourism and Leisure in Belarus. Europan Journal of Tourism Research, 15, 92-103.
  • TDK (2019). Sözlük, 21 Ocak 2020 tarihinde https://sozluk.gov.tr adresinden erişildi.
  • UNWTO (2020). Tourism Education, 22 Ocak 2020 tarihinde https://www.unwto.org/search?keys=tourism+education adresinden erişildi.
  • Ünlüönen, K. ve Olcay, A. (2003). Otel İşletmelerinde Çalışan İşgörenlerin Ahlak Sorumluluklarını Yerine Getirebilmesinde Eğitim Düzeyinin Önemi Üzerine Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 91-111.
  • Vodenska, M. ve Mileva-Bozhanova, S. (2017). Sixty Years of Tourism Higher Education and Research in Bulgaria. European Journal of Tourism Research, 15, 64-74.
  • Yeşiltaş, M., Öztürk, Y. ve Hemmington N. (2010). Tourism Education in Turkey and Implications for Human Resources. Anatolia: An International Journal of Tourism and Hospitality Research, 21(1), 55-71.
  • YÖK Akademik (2019). 25 Kasım 2019 tarihinde https://akademik.yok.gov.tr/AkademikArama adresinden erişildi.
  • Yüksek Öğretim Bilgi Yönetim Sistemi (2020). Öğretim elemanı istatistikleri. 24 Ocak 2020 tarihinde https://istatistik.yok.gov.tr adresinden erişildi.
  • Zagonari, F. (2009). Balancing Tourism Education and Training. International Journal of Hospitality Management, 28, 2-9.

The Assessments of the Teachers Working at Institutions that Provide Tourism Education at Undergraduate Level on Tourism Education

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: 18, 68 - 86, 30.06.2021

Öz

In this study, undergraduate education in Turkey that state tourism members in universities, research to assess the evaluation of training. Questionnaire form was used as data collection tool in the study. Of the 1,011 identified emergency personnel out of 175, feedback was received. The data obtained were analyzed to view various statistical techniques. As a result; It was determined that 65.8% of the academicians (1.011) did the least tourism education in their undergraduate and postgraduate education, 26.7% did not receive any tourism education, and the academic staff of universities were mostly doctor lecturers and research assistants. In the analysis carried out; It was determined that the opinions about the statements about the curriculum suitability and student services are generally sufficient, financial support and obstacles.

Kaynakça

  • Akoğlan Kozak, M. (2009). Akademik Turizm Eğitimi Üzerine Bir Durum Analizi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (İlke), Bahar, S. 22.
  • Aksu, M. ve Bucak, T. (2012). Mesleki Turizm Eğitimi. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi, 4(2), 7-18.
  • Aleksandrova, A. Y. ve Aigina, E. V. (2016). Connections Between Scientific Research and Education in the Field of Tourism and Leisure in Russia. Europan Journal of Tourism Research, 15, 75-91.
  • Altınay, M. (1996). Turizm Öğrencilerinin Stajdan Beklentileri ve Doğu Akdeniz Üniversitesi Örneği, Turizmde seçme makaleler 26, İstanbul TUGEV: 1-13.
  • Aymankuy, T., Tetik, N., Girgin K. G. ve Aymankuy, Ş. (2013). Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimindeki Staj Uygulamasına Öğrenci ve Akademisyenlerin Bakışları (Btioyo’da uygulama). International Journal of Human Sciences, 1(10), 101-128.
  • Baltacı, F., Üngüren, E., Avsallı, H. ve Demirel, O. N. (2012). Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Eğitim Memnuniyetlerinin ve Geleceğe Yönelik Bakış Açıların Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 4(1), 17-25.
  • Baum, T. ve Szivas, E. (2008). HRD in Tourism: A role for Government?, Tourism Management, 29, 783-794.
  • Bayraktaroğlu, E. (2013). Türkiye’de Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Veren Kurumların Uygulama Olanakları. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
  • Boylu, Y. ve Arslan, E. (2014). Türkiye’de Turizm Eğitiminin Rakamsal Gelişmeler Açısından Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, S. 1, 79-97.
  • Can, A. (2014). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Christensen, L. B., Johnson, R. B. ve Turner, L. A. (2015). Research Methods, Design, and Analysis. New York: Pearson.
  • Coşkun, R., Altunışık, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım E. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri – SPSS Uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
  • Doğan, H. Z. (1992). Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokullarının Sorunları. Turizm Eğitimi Workshop—Konferans 9-11 Aralık 1992 Bildiri Kitabı, Ankara: Yorum Basım Yayın.
  • Eivazi Gharamaleki, M. R. (2011). Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Turizm Eğitimi Veren Kurumları Değerlendirmeleri İran-Türkiye Karşılaştırması. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Emir, O., Arslan, S. ve Kılıçkaya, Ş. (2008). Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Programı Öğrencilerinin Staj Uygulamaları Hakkındaki Görüşlerinin Değerlendirilmesi: Afyon Kocatepe Üniversitesi Örneği. Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, C: X/II.
  • Eren, D., Özgül, E. ve Çullu Kaygısız, N. (2013). Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Eğitim Memnuniyetlerinin Belirlenmesi: Nevşehir Üniversitesi Örneği. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 35, 15-27.
  • Evren, S. (2010). Lisans Düzeyi Turizm Eğitimi Ders Programının Mezunlarca Değerlendirilmesi: Mersin Üniversitesi Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu Mezunları Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi, Mersin.
  • Ghauri, P. ve Gronhaug, K. (2002). Research methods in business studies. Prentice Hall Dorchester.
  • Gürbüz, K. A. ve Dağdeviren, A. (2007). Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Veren Kurumların Ders Programlarının Fonksiyonel Açıdan İncelenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Vol: 10/18. 157-167.
  • Hacıoğlu, N., Kaşlı, M., Şahin, S. ve Tetik, N. (2008). Türkiye’de Turizm Eğitimi. Ankara: Detay Yayıncılık
  • Haven-Tang, C. ve Jones, E. (2006). Human Resources Management in Tourism Businesses. J. Beech ve S. Chadwick (Ed.), The Business of Tourism Management içinde (ss. 89-113). UK: Pearson Education.
  • Hsu, C. H., Xiao, H. ve Chen, N. (2017). Hospitality and Tourism Education Research from 2005 to 2014: “Is the past a prologue to the future?, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 29(1), 141-160.
  • Karagöz, Y. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri ve Yayın Etiği: SPSS ve AMOS Uygulamalı Nicel-Nitel-Karma. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Koç, E., Yumuşak, S., Ulukoy, M., Kiliç, R. ve Toptaş, A. (2014). Are Internship Programs Encouraging or Discouraging?—A Viewpoint of Tourism and Hospitality Students in Turkey. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 15, 135-142.
  • Kozak, M. (2019). Bilimsel Araştırma: Tasarım, Yazım ve Yayım Teknikleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kucerová, J. ve Gúcik, M. (2017). Reflections over the past and present research and higher education on tourism in Czechoslovakia and Slovakia. European Journal of Tourism Research, 15, 38-51.
  • Kültür ve Turizm Bakanlığı (2007). 2023 Turizm Stratejisi, 25 Ocak 2020 tarihinde http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2007/03/20070302-17-1.doc adresinden erişildi.
  • Likert, R. (1932). A Technique for the Measurement of Attitudes. Archives of psyhology, 140(22), 5-55.
  • Liu, C. ve Schänzel, H. (2019). Introduction to Tourism Education and Asia. C. Liu ve H. Schänzel (Ed.). Tourism Education and Asia içinde (ss. 3-11). Singapore: Springer.
  • Morrison, A. M. (1996). Hospitality and Travel Marketting. USA: Delmar Publising.
  • Nakip, M. ve Yaraş, E. (2016). SPSS Uygulamalı Pazarlama Araştırmalarına Giriş. Ankara: Seçkin.
  • Özdemir, S. S., Polat, E., Hacıoğlu, N. ve Özdemir, M. (2014). Türkiye’de Önlisans Düzeyinde Gerçekleştirilen Turizm Eğitiminin Analizi. VI. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi. Accountability and Transparency in Education: Global Chaggenges & Local Realities. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Polat Üzümcü, T. ve Alyakut, Ö. (2017). Turizm Eğitimcileri Perspektifinden Turizm Eğitimi. The Journal of International Social Research, Vol:10/51. p. 807-823.
  • Polat Üzümcü, T. ve Bayraktar, S. (2004). Türkiye’de Turizm Otel İşletmeciliği Alanında Eğitim Veren Yükseköğretim Kuruluşlarındaki Eğitimcilerin Turizm Mesleki Eğitiminin Etik Açısından İncelenmesine Yönelik Bir Çalışma. Presented at the 3.Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Eskişehir.
  • Salkind, N. (2015). İstatistikten Nefret Edenler İçin İstatistik (A. Çuhadaroğlu, Çev.). Ankara: Pegem Akademi.
  • Shulman, L. S. (1987). Knowledge and Teaching: Foundations of the new reform. Harward Educational Review, 57(1), 1-22.
  • Soybalı, H. ve Bayraktaroğlu, E. (2013). Türkiye’de Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Veren Kurumların Uygulama Olanaklarının Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, Vol: 24/2. 185-199.
  • Stergiou, D. (2005). Teaching D. Airey ve J. Tribe (Ed.). An International Handbook of Tourism Education içinde (ss. 285-297). UK: Elsevier Ltd.
  • Studnicka, P. ve Plzáková, L. (2017). Connections Between Scientific Research and Education in the Field of Tourism and Leisure in the Czech Republic. European Journal of Tourism Research, 15, 24-37.
  • Tarasionak, A. ve Nikitsin, V. (2017). Connections Between Scientific Research and Education in the Field of Tourism and Leisure in Belarus. Europan Journal of Tourism Research, 15, 92-103.
  • TDK (2019). Sözlük, 21 Ocak 2020 tarihinde https://sozluk.gov.tr adresinden erişildi.
  • UNWTO (2020). Tourism Education, 22 Ocak 2020 tarihinde https://www.unwto.org/search?keys=tourism+education adresinden erişildi.
  • Ünlüönen, K. ve Olcay, A. (2003). Otel İşletmelerinde Çalışan İşgörenlerin Ahlak Sorumluluklarını Yerine Getirebilmesinde Eğitim Düzeyinin Önemi Üzerine Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 91-111.
  • Vodenska, M. ve Mileva-Bozhanova, S. (2017). Sixty Years of Tourism Higher Education and Research in Bulgaria. European Journal of Tourism Research, 15, 64-74.
  • Yeşiltaş, M., Öztürk, Y. ve Hemmington N. (2010). Tourism Education in Turkey and Implications for Human Resources. Anatolia: An International Journal of Tourism and Hospitality Research, 21(1), 55-71.
  • YÖK Akademik (2019). 25 Kasım 2019 tarihinde https://akademik.yok.gov.tr/AkademikArama adresinden erişildi.
  • Yüksek Öğretim Bilgi Yönetim Sistemi (2020). Öğretim elemanı istatistikleri. 24 Ocak 2020 tarihinde https://istatistik.yok.gov.tr adresinden erişildi.
  • Zagonari, F. (2009). Balancing Tourism Education and Training. International Journal of Hospitality Management, 28, 2-9.
Toplam 48 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Turizm (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Muzaffer Çakmak 0000-0001-7584-4644

Şevki Ulema 0000-0002-5874-8797

Mehmet Sarıışık 0000-0002-0681-6137

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 18 Sayı: 18

Kaynak Göster

APA Çakmak, M., Ulema, Ş., & Sarıışık, M. (2021). Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Veren Kurumlarda Çalışan Öğretim Elemanlarının Turizm Eğitimine Yönelik Değerlendirmeleri. Journal of Travel and Tourism Research, 18(18), 68-86.

21622 20964   download   20965    20966  2162320967  download        download 20969download