Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

FARKLI OBEZİTE FENOTİPLERİNDE YÜRÜYÜŞE AİT ZAMAN-MESAFE PARAMETRELERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2024, Cilt: 35 Sayı: 1, 13 - 19, 20.04.2024
https://doi.org/10.21653/tjpr.1067218

Öz

Amaç: Çalışmanın amacı, android ve jinoid obezlerde yürüyüşün zaman-mesafe parametrelerinin sağlıklı bireylerden farkını araştırmaktır.
Yöntem: Çalışmaya 18-65 yaş aralığında toplam 103 olgu katılmıştır. Vücut kütle indeksi (VKİ); normal (18,50-24,99 kg/m2) ve obez (≥30kg/m2) olguların bel/kalça oranları (BKO) tespit edilmiştir. Obezite fenotipi bel-kalça oranına göre belirlenmiştir. Android obez 43, jinoid obez 32 ve normal kilolu 28 olgunun dinamik pedobarografik analiziyle yürüyüşün zaman mesafe parametreleri değerlendirilerek karşılaştırılmıştır.
Sonuçlar: Sallanma süresinin (sağ p=0,032, sol p=0,022), deselerasyon ivmesinin (sağ p=0,003; sol p=0,008) ve adım genişliğinin (bilateral p<0,001) üç grup arasında anlamlı olarak farklı olduğu bulunmuştur. Obez grupların ikili karşılaştırılmasında zaman-mesafe parametrelerinde anlamlı fark olmadığı görülmüştür (p>0,016). Adım genişliğinin android obezlerde normal kilolulara göre daha fazla olduğu bulunmuştur (p<0,001). Jinoid obezlerde normal kilolulara göre, deselarasyon ivmesinin (sağ p=0,001; sol p=0,003) ve sallanma süresinin (bilateral p=0,009) ise daha az olduğu ve adım genişliğinin (bilateral p=0,001) daha fazla olduğu görülmüştür. Bunun yanı sıra adım uzunluğu, kadans, akselerasyon ivmesi, duruş süresi ve çift destek süresi parametreleri açısından gruplar arasında anlamlı fark olmadığı görülmüştür (p>0,05).
Tartışma: Çalışmamız her iki obezite fenotipinde adım genişliğinin normal bireylere göre arttığını, yalnızca jinoid obezlerde sallanma süresi ve deselarasyon ivmesinin azaldığını ve total vücut yağ oranın bunu etkilediğini göstermektedir. Sonuçlarımız obezitenin yürüyüşün zaman mesafe parametrelerini etkilediğini, ancak farklı obezite fenotiplerinin bu parametreler açısından benzer özelliklere sahip olduğunu ortaya koymuştur.

Kaynakça

  • 1. World Health Organization. Obesity: preventing and managing the global epidemic. Report of a WHO consultation. World Health Organ Tech Rep Ser. Geneva:2000;894.
  • 2. Mercimek ÖB. Obezitede plantar basınç dağılımının değerlendirilmesi, Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Edirne, 2013.
  • 3. Güçlü LP. Obez bireylerde ağırlık kaybı ile antropometrik ölçümler, bazı biyokimyasal bulgular ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkisinin belirlenmesi, Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beslenme ve Diyetetik Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2016.
  • 4. Kssebah AH. Health risks of obesty. Med Clin North Am. 1989;73:111–38.
  • 5. Gökçe S. Obez ve sağlıklı kişilerde kan dhea, insülin rezistansı, melatonin ve lipid düzeyinin araştırılması. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Konya, 2012.
  • 6. Bakanlığı S, Eren ŞUDN. Obez, Tip-Iı Diyabetli Hastalarda İnsülin Direnci İle Il-6, Crp Ve Fibrinojen İlişkisi, İstanbul, 2005.
  • 7. Anandacoomarasamy A, Caterson I, Sambrook P, Fransen M, March L. The impact of obesity on the musculoskeletal system. Int J Obes. 2008;32(2):211.
  • 8. Matta J, Carette C, Rives CL, Czernichow S. French and worldwide epidemiology of obesity. Press medicale (Paris, Fr 1983). 2018;47(5):434–8.
  • 9. Fabris SM, Valezi AC, de Souza SAF, Faintuch J, Cecconello I, Junior MP. Computerized Baropodometry In Obese Patients. Obes Surg [Internet]. 2006;16(12):1574–8. Erişim Adresi: https://doi.org/10.1381/096089206779319293. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 10. de Souza SA, Faintuch J, Valezi AC, Sant’Anna AF, Gama-Rodrigues JJ, de Batista Fonseca IC, et al. Postural Changes in Morbidly Obese Patients. Obes Surg [Internet]. 2005;15(7):1013–6. Erişim Adresi: https://doi.org/10.1381/ 0960892054621224. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 11. Spyropoulos P, Pisciotta JC, Pavlou KN, Cairns MA, Simon SR. Biomechanical gait analysis in obese men. Arch Phys Med Rehabil [Internet]. 1991;72(13):1065—1070. Erişim Adresi:http://europepmc.org/abstract/ MED/ 1741658. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 12. Hulens M, Vansant G, Claessens AL, Lysens R, Muls E. Predictors of 6‐minute walk test results in lean, obese and morbidly obese women. Scand J Med Sci Sports. 2003;13(2):98–105.
  • 13. Wearing SC, Hennig EM, Byrne NM, Steele JR, Hills AP. The biomechanics of restricted movement in adult obesity. Obes Rev [Internet]. 2006 Feb 1;7(1):13–24. Erişim Adresi: https://doi.org/10.1111/j.1467-789X.2006. 00215.x. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 14. DeVita P, Hortobágyi T. Obesity is not associated with increased knee joint torque and power during level walking. J Biomech [Internet]. 2003;36(9):1355–62. Erişim Adresi: http://www.sciencedirect.com/science/ article/pii/S0021929003001192. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 15. Onyemaechi NOC, Anyanwu GE, Obikili EN, Onwuasoigwe O, Nwankwo OE. Impact of overweight and obesity on the musculoskeletal system using lumbosacral angles. Patient Prefer Adherence. 2016;10:291.
  • 16. Nielson CM, Srikanth P, Orwoll ES. Obesity and fracture in men and women: an epidemiologic perspective. J Bone Miner Res. 2012;27(1):1–10.
  • 17. Eser, T. Obeziteli olgularda segmental vücut yağ dağılımının statik ve dinamik plantar basınçlara etkisi, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü,Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak, 2019.
  • 18. Seidell JC, Flegal KM. Assessing obesity: classification and epidemiology. Br Med Bull. 1997;53(2):238–52.
  • 19. Koyuncu DD. Farklı vücut kütle indekslerinin ve yürüme hızlarının yürüme dinamiğine etkisinin araştırılması, Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Mersin, 2016.
  • 20. Wu, X., Lockhart, T. E., & Yeoh, H. T. (2012). Effects of obesity on slip-induced fall risks among young male adults. Journal of biomechanics, 45(6), 1042-1047.
  • 21. Lee, C. H., & Jeon, Y. G. (2014). Biomechanical analysis of balance and gait posture by obesity level in adolescents. International Journal of Bio-Science and Bio-Technology, 6(3), 117-122.
  • 22. Lai PPK, Leung AKL, Li ANM, Zhang M. Three-dimensional gait analysis of obese adults. Clin Biomech [Internet]. 2008;23:S2–6. Erişim Adresi: http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0268003308000387. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 23. Sheehan, K. J., & Gormley, J. (2013). The influence of excess body mass on adult gait. Clinical Biomechanics, 28(3), 337-343.
  • 24. Hills AP, Parker AW. Locomotor characteristics of obese children. Child Care Health Dev. 1992;18(1):29–34.

INVESTIGATION OF TEMPORAL-SPATIAL PARAMETERS OF GAIT IN DIFFERENT OBESITY PHENOTYPES

Yıl 2024, Cilt: 35 Sayı: 1, 13 - 19, 20.04.2024
https://doi.org/10.21653/tjpr.1067218

Öz

Purpose: The aim of the study is to investigate the difference of temporal-spatial parameters of gait (TSPG) in android and gynoid obese.
Methods: A total of 103 individuals between the ages of 18-65 participated in the study. Body mass index (BMI); of normal (18.50-24.99 kg/m2) and obesity (≥30kg/m2), and waist/hip ratio (WHR) were evaluated. Obesity phenotype was determined according to WHR. Dynamic pedobarographic analysis of 43 android obese, 32 gynoid obese and 28 normal individuals evaluated the TSPG and compared them.
Results: Significant differences were found between the three groups in step width (bilateral p<0.001), deceleration (right p=0.003; left p=0.008) and swing time (right p=0.032, left p=0.022). When comparing the obese groups, there was no significant difference in TSPG (p>0.016). It was found that the step width was higher in android obese than in normal individuals (p<0.001). It was observed that the step width (bilaterally p=0.001) was higher, deceleration (right p=0.001; left p=0.003) and swing time (bilaterally p=0.009) were less in gynoid obese compared to the normal individuals. In addition, it was observed that step length, cadence, acceleration, stance time and double support time were not significant (p>0.05).
Conclusion: Our study shows that step width increases in both obesity phenotypes compared to normal individuals, swing time and deceleration decrease only in gynoid obese and total body fat ratio affects this. Our results revealed that obesity affects the temporal-spatial parameters of gait, but different obesity phenotypes have similar characteristics in terms of these parameters.

Kaynakça

  • 1. World Health Organization. Obesity: preventing and managing the global epidemic. Report of a WHO consultation. World Health Organ Tech Rep Ser. Geneva:2000;894.
  • 2. Mercimek ÖB. Obezitede plantar basınç dağılımının değerlendirilmesi, Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Edirne, 2013.
  • 3. Güçlü LP. Obez bireylerde ağırlık kaybı ile antropometrik ölçümler, bazı biyokimyasal bulgular ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkisinin belirlenmesi, Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beslenme ve Diyetetik Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2016.
  • 4. Kssebah AH. Health risks of obesty. Med Clin North Am. 1989;73:111–38.
  • 5. Gökçe S. Obez ve sağlıklı kişilerde kan dhea, insülin rezistansı, melatonin ve lipid düzeyinin araştırılması. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Konya, 2012.
  • 6. Bakanlığı S, Eren ŞUDN. Obez, Tip-Iı Diyabetli Hastalarda İnsülin Direnci İle Il-6, Crp Ve Fibrinojen İlişkisi, İstanbul, 2005.
  • 7. Anandacoomarasamy A, Caterson I, Sambrook P, Fransen M, March L. The impact of obesity on the musculoskeletal system. Int J Obes. 2008;32(2):211.
  • 8. Matta J, Carette C, Rives CL, Czernichow S. French and worldwide epidemiology of obesity. Press medicale (Paris, Fr 1983). 2018;47(5):434–8.
  • 9. Fabris SM, Valezi AC, de Souza SAF, Faintuch J, Cecconello I, Junior MP. Computerized Baropodometry In Obese Patients. Obes Surg [Internet]. 2006;16(12):1574–8. Erişim Adresi: https://doi.org/10.1381/096089206779319293. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 10. de Souza SA, Faintuch J, Valezi AC, Sant’Anna AF, Gama-Rodrigues JJ, de Batista Fonseca IC, et al. Postural Changes in Morbidly Obese Patients. Obes Surg [Internet]. 2005;15(7):1013–6. Erişim Adresi: https://doi.org/10.1381/ 0960892054621224. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 11. Spyropoulos P, Pisciotta JC, Pavlou KN, Cairns MA, Simon SR. Biomechanical gait analysis in obese men. Arch Phys Med Rehabil [Internet]. 1991;72(13):1065—1070. Erişim Adresi:http://europepmc.org/abstract/ MED/ 1741658. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 12. Hulens M, Vansant G, Claessens AL, Lysens R, Muls E. Predictors of 6‐minute walk test results in lean, obese and morbidly obese women. Scand J Med Sci Sports. 2003;13(2):98–105.
  • 13. Wearing SC, Hennig EM, Byrne NM, Steele JR, Hills AP. The biomechanics of restricted movement in adult obesity. Obes Rev [Internet]. 2006 Feb 1;7(1):13–24. Erişim Adresi: https://doi.org/10.1111/j.1467-789X.2006. 00215.x. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 14. DeVita P, Hortobágyi T. Obesity is not associated with increased knee joint torque and power during level walking. J Biomech [Internet]. 2003;36(9):1355–62. Erişim Adresi: http://www.sciencedirect.com/science/ article/pii/S0021929003001192. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 15. Onyemaechi NOC, Anyanwu GE, Obikili EN, Onwuasoigwe O, Nwankwo OE. Impact of overweight and obesity on the musculoskeletal system using lumbosacral angles. Patient Prefer Adherence. 2016;10:291.
  • 16. Nielson CM, Srikanth P, Orwoll ES. Obesity and fracture in men and women: an epidemiologic perspective. J Bone Miner Res. 2012;27(1):1–10.
  • 17. Eser, T. Obeziteli olgularda segmental vücut yağ dağılımının statik ve dinamik plantar basınçlara etkisi, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü,Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak, 2019.
  • 18. Seidell JC, Flegal KM. Assessing obesity: classification and epidemiology. Br Med Bull. 1997;53(2):238–52.
  • 19. Koyuncu DD. Farklı vücut kütle indekslerinin ve yürüme hızlarının yürüme dinamiğine etkisinin araştırılması, Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Mersin, 2016.
  • 20. Wu, X., Lockhart, T. E., & Yeoh, H. T. (2012). Effects of obesity on slip-induced fall risks among young male adults. Journal of biomechanics, 45(6), 1042-1047.
  • 21. Lee, C. H., & Jeon, Y. G. (2014). Biomechanical analysis of balance and gait posture by obesity level in adolescents. International Journal of Bio-Science and Bio-Technology, 6(3), 117-122.
  • 22. Lai PPK, Leung AKL, Li ANM, Zhang M. Three-dimensional gait analysis of obese adults. Clin Biomech [Internet]. 2008;23:S2–6. Erişim Adresi: http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0268003308000387. Erişim Tarihi: 22.01.2022.
  • 23. Sheehan, K. J., & Gormley, J. (2013). The influence of excess body mass on adult gait. Clinical Biomechanics, 28(3), 337-343.
  • 24. Hills AP, Parker AW. Locomotor characteristics of obese children. Child Care Health Dev. 1992;18(1):29–34.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Rehabilitasyon, Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Tuba Eser Karka 0000-0001-5570-2702

Taner Bayraktaroğlu 0000-0003-3159-6663

Banu Ünver 0000-0001-9758-6607

Gizem Alarçin 0000-0002-7868-2350

Yayımlanma Tarihi 20 Nisan 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 35 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Eser Karka, T., Bayraktaroğlu, T., Ünver, B., Alarçin, G. (2024). FARKLI OBEZİTE FENOTİPLERİNDE YÜRÜYÜŞE AİT ZAMAN-MESAFE PARAMETRELERİNİN İNCELENMESİ. Türk Fizyoterapi Ve Rehabilitasyon Dergisi, 35(1), 13-19. https://doi.org/10.21653/tjpr.1067218
AMA Eser Karka T, Bayraktaroğlu T, Ünver B, Alarçin G. FARKLI OBEZİTE FENOTİPLERİNDE YÜRÜYÜŞE AİT ZAMAN-MESAFE PARAMETRELERİNİN İNCELENMESİ. Turk J Physiother Rehabil. Nisan 2024;35(1):13-19. doi:10.21653/tjpr.1067218
Chicago Eser Karka, Tuba, Taner Bayraktaroğlu, Banu Ünver, ve Gizem Alarçin. “FARKLI OBEZİTE FENOTİPLERİNDE YÜRÜYÜŞE AİT ZAMAN-MESAFE PARAMETRELERİNİN İNCELENMESİ”. Türk Fizyoterapi Ve Rehabilitasyon Dergisi 35, sy. 1 (Nisan 2024): 13-19. https://doi.org/10.21653/tjpr.1067218.
EndNote Eser Karka T, Bayraktaroğlu T, Ünver B, Alarçin G (01 Nisan 2024) FARKLI OBEZİTE FENOTİPLERİNDE YÜRÜYÜŞE AİT ZAMAN-MESAFE PARAMETRELERİNİN İNCELENMESİ. Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi 35 1 13–19.
IEEE T. Eser Karka, T. Bayraktaroğlu, B. Ünver, ve G. Alarçin, “FARKLI OBEZİTE FENOTİPLERİNDE YÜRÜYÜŞE AİT ZAMAN-MESAFE PARAMETRELERİNİN İNCELENMESİ”, Turk J Physiother Rehabil, c. 35, sy. 1, ss. 13–19, 2024, doi: 10.21653/tjpr.1067218.
ISNAD Eser Karka, Tuba vd. “FARKLI OBEZİTE FENOTİPLERİNDE YÜRÜYÜŞE AİT ZAMAN-MESAFE PARAMETRELERİNİN İNCELENMESİ”. Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi 35/1 (Nisan 2024), 13-19. https://doi.org/10.21653/tjpr.1067218.
JAMA Eser Karka T, Bayraktaroğlu T, Ünver B, Alarçin G. FARKLI OBEZİTE FENOTİPLERİNDE YÜRÜYÜŞE AİT ZAMAN-MESAFE PARAMETRELERİNİN İNCELENMESİ. Turk J Physiother Rehabil. 2024;35:13–19.
MLA Eser Karka, Tuba vd. “FARKLI OBEZİTE FENOTİPLERİNDE YÜRÜYÜŞE AİT ZAMAN-MESAFE PARAMETRELERİNİN İNCELENMESİ”. Türk Fizyoterapi Ve Rehabilitasyon Dergisi, c. 35, sy. 1, 2024, ss. 13-19, doi:10.21653/tjpr.1067218.
Vancouver Eser Karka T, Bayraktaroğlu T, Ünver B, Alarçin G. FARKLI OBEZİTE FENOTİPLERİNDE YÜRÜYÜŞE AİT ZAMAN-MESAFE PARAMETRELERİNİN İNCELENMESİ. Turk J Physiother Rehabil. 2024;35(1):13-9.