Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi

Öz

Amaç: Bu projede, öğün sıklığı ve kalori kısıtlamasının metabolizma, antioksidan sistem ve nörodavranışa etkileri bir bütün olarak incelendi.
Materyal-Metot: 9 sıçanla yapılan bir aylık pilot çalışma sonucunda, yem miktarı ve öğün süreleri belirlendi. Ana çalışmada, Wistar albino, 12 haftalık, erkek, 24 adet sıçan; Ad libitum kontrol (AL) (n=8), İki öğün beslenen deney grubu (İÖ), (n=8), iki öğün beslenen ve % 20 kalori kısıtlaması yapılan grup (İÖ-KK) (n=8) olmak üzere toplam üç gruba ayrılarak, kafeslerde teker teker tutuldular Kontrol gruplarına Ad libitum, İÖ grubuna pilot çalışma sonuçlarına göre 20 gr/gün; sabah ve akşam öğünleri için 10’ar gr, İÖ-KK grubuna 16 gr/gün; sabah ve akşam öğünleri için 8’er gr şeklinde yem verildi. Tüm sıçanlar 20 haftalık deney boyunca sağlıklı bir şekilde beslenme düzenlerine devam ettiler. Water Mase testi uygulandı ve deney sonlandırıldı. ELISA ve spektrofotometrik yöntem ile temel metabolik hormon ve enzimler, biyokimyasal parametreler ve oksidan-antioksidan durum ölçüldü. Karaciğer ve böbrekte, histopatolojik inceleme yapıldı.
Bulgular: İÖ ve İÖ-KK gruplarında, AL grubuna göre; HOMA-IR oranında, bir azalma görüldü (p<0,05). Deney başında her üç grupta sıçanların vücut ağırlıkları açısından farklılık bulunmuyordu (p>0,05). Deney sonunda sıçanların vücut ağırlıkları her üç grup için kendi içinde deney başı ile karşılaştırıldığında anlamlı farklılık oluştu (p<0,05).
Tartışma: HOMA-IR ve vücut ağırlıkları arasındaki anlamlı farklılıklar, insülin direnci, obezite, diyabet ve ilişkili diğer hastalıklardan korunmak için İÖ ve İÖ-KK beslenmenin faydalı olabileceğini göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Beslenme, öğün sıklığı, kalori kısıtlaması, metabolizma, insülin direnci, obezite, diyabet, öğrenme, oksidan durum, antioksidan durum.