Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1, 7 - 14, 25.06.2015
https://doi.org/10.23884/mejs.2015.1.1.02

Öz

Kaynakça

  • [1] Amerikan Psikiyatri Birliği: Psikiyatride Hastalıkların Tanımlanması ve Sınıflandırılması El Kitabı, 2001.Yeniden Gözden Geçirilmiş Dördüncü Baskı (DSM-IVTR) (Çev: Köroğlu E.) Hekimler Yayın Birliği, Ankara.
  • [2] Brown, R.T., W.S. Freeman, J.M. Perrin, M.T. Stein, R.W. Amler, H.M. Feldman, 2001. Prevalence and assessment of attention-deficit/hyperactivity disorder in primary care settings. Pediatrics,107(3): 43.
  • [3] Faraone, S, J. Sergeant, C. Gillberg, J. Biederman, 2003. The worldwide prevalence of ADHD: Is it an American condition? World Psychiatry, 2(2): 104-113.
  • [4] Sciutto, M.J., M. Eisenberg, 2007. Evaluating the evidence for and against the overdiagnosis of ADHD. Journal of Attention Disorders, 11: 106-113.
  • [5] Polanczyk, G, P, Jensen, 2008. Epidemiologic considerations in attention deficit hyperactivity disorder: a review and update. Child And Adolescent Psychiatric Clinics Of North America, 17(2):245-260. [6] Erşan, E.E, O. Doğan, S. Doğan, H. Sümer, 2004. The distribution of symptoms of attention deficit hyperactivity disorder and oppositional defiant disorder in school age children in Turkey. European Child & Adolescent Psychiatry, 13(6): 354-361.
  • [7] Taşkın B.,2006. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu alt tipleri ile cinsiyet ve davranışsal özellikle arasındaki ilişkinin klinik dışı bir grupta değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Psikiyatrisi Uzmanlık Tezi, İstanbul.
  • [8] Aras, Ş., G. Ünlü, F.V. Taş, 2007. Çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğine başvuran hastalarda belirtiler, tanılar ve tanıya yönelik incelemeler. Klinik Psikiyatri, 10(1): 28-37.
  • [9] Aktepe, E., K.Demirci, A.M. Çalışkan, Y. Sönmez, 2010. Symptoms and diagnoses of patients referring to a child and adolescent psychiatry polyclinic. Düşünen Adam: The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 23(2):100-108.
  • [10] Barkley, RA., 2003.Attention-deficit hyperactivity disorder. Ed: Mash EJ, Barkley RA, Child psychopathology. 2nd Edition, Guilford Press, New York, USA, 75-143.
  • [11] Ercan, E.S., F.Ç.Çetin, N.M. Mukaddes, Y. Yazgan, 2009. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu tedavisinde atomoksetin. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi/Turkish Journal of Child and Adolescent Mental Health,16(2):113-118. [12] Weiss M, G., 2002. Weiss Attention Deficit Hyperactivity Disorder. in: Lewis M, ed. Child and Adolescent Psychiatry. A Comprehensive Textbook.3rd Edition, Baltimore: Lippincott, Williams&Wilkins: 645.
  • [13] American Psychiatric Association. DSM 5 Vol. ed., American Psychiatric Publishing; 2013.
  • [14] Weiler, M. D., D. Bellinger, J.Marmor, S.Rancier, D. Waber, 1999. Mother and Teacher Reports of ADHD Symptoms: DSM‐IV Questionnaire Data. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 38(9):1139-1141.
  • [15] Kulas, J. F., A. A. Heapy, G. J. Lamberty, 1999. Cluster analysis of parental rating scales in a referred ADHD sample. Archives of Clinical Neuropsychology, 14(8): 688-689.
  • [16] Kumar, G., R. A. Steer, 2003. Factorial validity of the Conners' Parent Rating Scale-revised: short form with psychiatric outpatients. Journal of Personality Assessment, 80(3): 252-259.
  • [17] He, Y., X.Yang, F. Xu, 2000. Application of Conners Rating Scales in the study of lead exposure and behavioral effects in children. Chinese Journal Of Preventive Medicine, 34(5): 290-293.
  • [18] Bağ, B., M.Ekinci, 2006. Ruhsal sorunlu bireylere yönelik toplum tutumları ölçeğinin (RSTTÖ) Türk toplumunda geçerlilik ve güvenirliğinin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(15):63-83.
  • [19] Göl, İ., A. Bayık Temel, 2013. İlköğretim sınıf öğretmenlerinin çocuklarda dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunu tanıma yeterlikleri. Van Tıp Dergisi, 6(4): 207-213.
  • [20] Sciutto, J. M., M. D.Terjesen, A. B. Frank, 2000. Teachers’ knowledge and misperceptions of attentiondefiiıt/hyperactivity disorder. Psychology in the Schools, 37(2):115-122.
  • [21] Şimşek, Ş., Yıldırım, V., & Bostan, R. Psikolojik danışmalık ve rehberlik öğretmenlerinin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu hakkındaki bilgi ve inançları. Van Tıp Dergisi, 22(1): 34-40.
  • [22] Toros, F., 2003. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu hakkında öğretmenlerin bilgi ve tutumları. New/Yeni Symposium, 41(4):165-168.
  • [23] Karabekiroğlu, K., M. N. Çakın, Ö. Ö.Özcan, F.Toros, D.Öztop, B.Özbakan, 2009. DEHB ve otizm ile ilgili bilgi düzeyleri ve damgalama: Sınıf öğretmenleri ve ebeveynlerle çok merkezli bir çalışma. Klinik Psikiyatri Dergisi, 12:79-89. [24] Tahiroğlu, Y. A., M. Uzel, A.Avcı, S. Fırat, 2004. Thoughts of Teachers about Attention Deficit and Hyperactivity Disorder and Training of Teachers. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 11(3): 123-129.

ATTITUDES OF STUDENTS STUDYING AT FACULTIES OF EDUCATION TOWARD CHILDREN THAT SUFFER FROM ATTENTION DEFICIT HYPERACTIVITY DISORDER

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1, 7 - 14, 25.06.2015
https://doi.org/10.23884/mejs.2015.1.1.02

Öz

Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) is described as a condition where the symptoms of inattention and/or hyperactivity and impulsivity are experienced more severely, constantly or frequently compared to individuals in similar age and developmental levels .Information to be obtained from the teachers are important in terms of making a final diagnosis, supporting children to overcome the difficulties in their school life, determining the treatment and other diseases that accompany this disorder. It is thought that teachers’ efforts of identifying, knowing the ADHD and adopting a positive and supportive attitude toward children will increase the opportunity for children to struggle with this disorder. Thus, this study was conducted for the purpose of determining the attitudes of preservice teachers toward the ADHD. The study sample consisted of 78 senior students studying science and preschool education. The data were collected by using personal information form and Society Attitudes Scale for Individuals with Mental Problems (SASIMP). The data were evaluated in the computer environment and analyzed by using number, percentage, mean values, one way anova and independent samples t-test. It was determined that students had an age average of 22,88±1,61 and 72,5% were female. Students obtained a total score of 51,91±9,46 from the SASIMP (minimum:31, maximum: 69).

Kaynakça

  • [1] Amerikan Psikiyatri Birliği: Psikiyatride Hastalıkların Tanımlanması ve Sınıflandırılması El Kitabı, 2001.Yeniden Gözden Geçirilmiş Dördüncü Baskı (DSM-IVTR) (Çev: Köroğlu E.) Hekimler Yayın Birliği, Ankara.
  • [2] Brown, R.T., W.S. Freeman, J.M. Perrin, M.T. Stein, R.W. Amler, H.M. Feldman, 2001. Prevalence and assessment of attention-deficit/hyperactivity disorder in primary care settings. Pediatrics,107(3): 43.
  • [3] Faraone, S, J. Sergeant, C. Gillberg, J. Biederman, 2003. The worldwide prevalence of ADHD: Is it an American condition? World Psychiatry, 2(2): 104-113.
  • [4] Sciutto, M.J., M. Eisenberg, 2007. Evaluating the evidence for and against the overdiagnosis of ADHD. Journal of Attention Disorders, 11: 106-113.
  • [5] Polanczyk, G, P, Jensen, 2008. Epidemiologic considerations in attention deficit hyperactivity disorder: a review and update. Child And Adolescent Psychiatric Clinics Of North America, 17(2):245-260. [6] Erşan, E.E, O. Doğan, S. Doğan, H. Sümer, 2004. The distribution of symptoms of attention deficit hyperactivity disorder and oppositional defiant disorder in school age children in Turkey. European Child & Adolescent Psychiatry, 13(6): 354-361.
  • [7] Taşkın B.,2006. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu alt tipleri ile cinsiyet ve davranışsal özellikle arasındaki ilişkinin klinik dışı bir grupta değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Psikiyatrisi Uzmanlık Tezi, İstanbul.
  • [8] Aras, Ş., G. Ünlü, F.V. Taş, 2007. Çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğine başvuran hastalarda belirtiler, tanılar ve tanıya yönelik incelemeler. Klinik Psikiyatri, 10(1): 28-37.
  • [9] Aktepe, E., K.Demirci, A.M. Çalışkan, Y. Sönmez, 2010. Symptoms and diagnoses of patients referring to a child and adolescent psychiatry polyclinic. Düşünen Adam: The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 23(2):100-108.
  • [10] Barkley, RA., 2003.Attention-deficit hyperactivity disorder. Ed: Mash EJ, Barkley RA, Child psychopathology. 2nd Edition, Guilford Press, New York, USA, 75-143.
  • [11] Ercan, E.S., F.Ç.Çetin, N.M. Mukaddes, Y. Yazgan, 2009. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu tedavisinde atomoksetin. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi/Turkish Journal of Child and Adolescent Mental Health,16(2):113-118. [12] Weiss M, G., 2002. Weiss Attention Deficit Hyperactivity Disorder. in: Lewis M, ed. Child and Adolescent Psychiatry. A Comprehensive Textbook.3rd Edition, Baltimore: Lippincott, Williams&Wilkins: 645.
  • [13] American Psychiatric Association. DSM 5 Vol. ed., American Psychiatric Publishing; 2013.
  • [14] Weiler, M. D., D. Bellinger, J.Marmor, S.Rancier, D. Waber, 1999. Mother and Teacher Reports of ADHD Symptoms: DSM‐IV Questionnaire Data. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 38(9):1139-1141.
  • [15] Kulas, J. F., A. A. Heapy, G. J. Lamberty, 1999. Cluster analysis of parental rating scales in a referred ADHD sample. Archives of Clinical Neuropsychology, 14(8): 688-689.
  • [16] Kumar, G., R. A. Steer, 2003. Factorial validity of the Conners' Parent Rating Scale-revised: short form with psychiatric outpatients. Journal of Personality Assessment, 80(3): 252-259.
  • [17] He, Y., X.Yang, F. Xu, 2000. Application of Conners Rating Scales in the study of lead exposure and behavioral effects in children. Chinese Journal Of Preventive Medicine, 34(5): 290-293.
  • [18] Bağ, B., M.Ekinci, 2006. Ruhsal sorunlu bireylere yönelik toplum tutumları ölçeğinin (RSTTÖ) Türk toplumunda geçerlilik ve güvenirliğinin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(15):63-83.
  • [19] Göl, İ., A. Bayık Temel, 2013. İlköğretim sınıf öğretmenlerinin çocuklarda dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunu tanıma yeterlikleri. Van Tıp Dergisi, 6(4): 207-213.
  • [20] Sciutto, J. M., M. D.Terjesen, A. B. Frank, 2000. Teachers’ knowledge and misperceptions of attentiondefiiıt/hyperactivity disorder. Psychology in the Schools, 37(2):115-122.
  • [21] Şimşek, Ş., Yıldırım, V., & Bostan, R. Psikolojik danışmalık ve rehberlik öğretmenlerinin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu hakkındaki bilgi ve inançları. Van Tıp Dergisi, 22(1): 34-40.
  • [22] Toros, F., 2003. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu hakkında öğretmenlerin bilgi ve tutumları. New/Yeni Symposium, 41(4):165-168.
  • [23] Karabekiroğlu, K., M. N. Çakın, Ö. Ö.Özcan, F.Toros, D.Öztop, B.Özbakan, 2009. DEHB ve otizm ile ilgili bilgi düzeyleri ve damgalama: Sınıf öğretmenleri ve ebeveynlerle çok merkezli bir çalışma. Klinik Psikiyatri Dergisi, 12:79-89. [24] Tahiroğlu, Y. A., M. Uzel, A.Avcı, S. Fırat, 2004. Thoughts of Teachers about Attention Deficit and Hyperactivity Disorder and Training of Teachers. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 11(3): 123-129.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makale
Yazarlar

Funda Gümüş

Gülbeyaz Baran Durmaz

Yayımlanma Tarihi 25 Haziran 2015
Gönderilme Tarihi 13 Mayıs 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

IEEE F. Gümüş ve G. B. Durmaz, “ATTITUDES OF STUDENTS STUDYING AT FACULTIES OF EDUCATION TOWARD CHILDREN THAT SUFFER FROM ATTENTION DEFICIT HYPERACTIVITY DISORDER”, MEJS, c. 1, sy. 1, ss. 7–14, 2015, doi: 10.23884/mejs.2015.1.1.02.

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License

TRDizinlogo_live-e1586763957746.png   ici2.png     scholar_logo_64dp.png    CenterLogo.png     crossref-logo-landscape-200.png  logo.png         logo1.jpg   DRJI_Logo.jpg  17826265674769  logo.png