The rich phenolic content of olive mill waste
water obtained as by-product during olive oil production and its antioxidant,
antithrombotic, anti-inflammatory, hypocholesterolemic, antimicrobial,
antiviral, and anticancerogenic activities have been revealed by scientific
studies. One of the main components of olive oil is 3,4-dihydroxyphenyl ethanol
(3,4-DHPEA). Although the effect of 3,4-DHPEA was studied on many types of
cancer, studies on prostate cancer are limited in the literature. For this
purpose, similar and different cytotoxic effects of 3,4-DHPEA on 5 human
prostate cancer cell lines differing in origin, genetic structure, and
characteristic features were investigated. The 3,4-DHPEA was applied on
prostate cancer cell lines (LNCaP,
C4-2, 22Rv1, PC3, and DU-145) at
different concentrations for up to 72 hours and cell viabilities were measured
by the Cell Titer-Glo luminescence assay. All experiments were performed in 3
parallel and repeated 3 times. Results were compared with analysis of variance
(ANOVA) and the probabilities less than 5% (P<0.05) were evaluated as
significant. The 3,4-DHPEA showed time- and dose-dependent cytotoxicity on all
cell lines used. The most sensitive cell line was LNCaP with 72 hr IC50=25.64
µg/mL value and the least sensitive cell line was PC3 with 72 hr IC50=58.81
µg/mL value. Nearly entire LNCaP population was found to be dead after 75 μg/mL
of 3,4-DHPEA treatment for 48 h. The fact that different cancer cell lines
developed from prostate tissue show different degrees of sensitivity to
3,4-DHPEA could be due to the different origins, different genetic structures
(e.g. some cells have phosphatase and
tensin homolog (PTEN) gene
mutation), and different characteristic features (e.g. some of the cell lines
used were androgen-dependent and the others are androgen-independent).
Prostate cancer 3-4-DHPEA Cytotoxicity Olive mill waste water
Zeytinyağı üretimi sırasında oluşan yan ürünlerden zeytin
karasuyunun zengin fenolik içeriği ve buna bağlı olarak antioksidan,
antitrombotik, antiinflamasyon, hipokolesterolemik, antimikrobiyal, antiviral
ve antikanserojenik aktiviteleri bilimsel çalışmalarla ortaya konmuştur. Zeytin
karasuyunun temel bileşenlerinden biri 3,4-dihidroksifenil etanol (3,4-DHPEA)’dür. 3,4-DHPEA’nın birçok
kanser tipi üzerinde antikanserojenik etkileri araştırılmasına rağmen prostat
kanseri üzerindeki etkilerini irdeleyen çalışmalar literatürde sınırlı
sayıdadır. Bu amaçla çalışmamızda, 3,4-DHPEA’nın orijin, genetik yapı ve
karakteristik özellikler bakımından farklı 5 insan prostat kanseri hücre
hatları üzerindeki benzer ve farklı sitotoksik etkileri araştırılmıştır.
3,4-DHPEA farklı konsantrasyonlarda prostat kanseri hücre hatları (LNCaP, C4-2,
22Rv1, PC3 ve DU-145) üzerinde 72 saate kadar uygulandı ve hücre canlılıkları
Cell Titer-Glo luminesan testi uygulanarak belirlendi. Tüm deneyler 3 paralel
yapıldı ve 3 kere tekrarlandı. Sonuçlar varyans analizi (ANOVA) ile
karşılaştırıldı ve %5’den düşük olasılıklar (P<0.05) anlamlı olarak
değerlendirildi. 3,4-DHPEA, kullanılan tüm hücre hatları üzerinde zamana ve
doza bağlı sitotoksisite göstermiştir. En hassas hücre hattının 72 saatlik
IC50=25.64 µg/mL değeriyle LNCaP ve en az hassas hücre hattının ise 72 saatlik
IC50=58.81 µg/mL değeriyle PC3 olduğu tespit edildi. LNCaP
popülasyonunun 48 saat 75 µg/mL 3,4-DHPEA muamelesi sonunda tamamına yakınının öldüğü görülmüştür.
Prostat dokusundan gelişen farklı kanser hücre hatlarının 3,4-DHPEA’ya karşı farklı derecelerde
hassasiyet göstermeleri hücrelerin farklı orijin, farklı genetik yapı (bazı hücrelerin fosfataz ve tensin homolog (PTEN) gen mutasyonuna sahip olması gibi)
ve farklı karakteristik özelliklere (kullanılan hücre hatlarının bazılarının
androjene bağımlı bazılarının androjenden bağımsız olması gibi) sahip olması
sebebiyle olduğu düşünülmüştür.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yapısal Biyoloji , Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Research Articles |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2019 |
Gönderilme Tarihi | 8 Temmuz 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |
Diamond Open Access refers to a scholarly publication model in which journals and platforms do not charge fees to either authors or readers.
Open Access Statement:This is an open access journal which means that all content is freely available without charge to the user or his/her institution. Users are allowed to read, download, copy, distribute, print, search, or link to the full texts of the articles, or use them for any other lawful purpose, without asking prior permission from the publisher or the author. This is in accordance with the BOAI definition of open access.
Archiving Policy:
Archiving is done according to ULAKBİM "DergiPark" publication policy (LOCKSS).