Kütahya Dumlupınar Üniversitesinin Farklı Bölümlerdeki Öğrencilerinin Serbest Zaman Yönetim Becerilerinin Karşılaştırılması
Öz
Amaç; Bu çalışmanın amacı Kütahya Dumlupınar Üniversitesinin farklı bölümlerindeki öğrencilerin boş zaman yönetim becerilerini incelemektir. Gereç ve Yöntem; Çalışmanın evrenini Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Öğrencileri oluşturmaktadır. Örneklem grubunu ise Kütahya Merkezde ilçesindeki Merkez yerleşke ve Germiyan yerleşkesindeki farklı bölümlerdeki öğrenciler oluşturmaktadır. Örnekleme grupları randomize olarak belirlenmiştir. Çalışmaya 282 erkek, 161 kadın olmak üzere toplam 443 kişi katılmıştır. Ölçüm Aracı olarak Wang ve arkadaşlarının geliştirdiği, Serbest Zaman Yönetim Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilere Shapiro-Wilk normallik testi uygulanmış, verilerin çarpıklık ve basıklık değerleri nedeniyle parametrik testlerden independent t testi ve korelasyon testi uygulanmıştır. Bulgular; Cinsiyet değişkenine göre alt boyutlar ve toplam puanlar arasında anlamlı bir farklılık yoktur. Fakülte değişkenine göre ise Amaç belirleme ve yöntem, değerlendirme ve programlama alt boyutlarında anlamlı farklılık söz konusuyken Boş zaman tutumu alt boyutu ve toplam değerler arasında anlamlı fark söz konusu değildir. Ayrıca Toplam puan ile Amaç belirleme ve yöntem alt boyu arasında yüksek düzeyde ilişki olduğu tespit edilmiştir. Sonuç; Sonuçlar göstermiştir ki BESYO öğrencilerinin diğer bölüm öğrencilerine oranla Serbest Zaman Yönetim becerileri daha yüksektir.
Kaynakça
- Akgül, B. M., & Karaküçük, S. (2015). Free time management scale: Validity and reliability analysis Boş zaman yönetimi ölçeği: Geçerlik-güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 12 (2), 1867-1880.
- Akyüz, H. & Türkmen, M. (2016), “Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Faaliyetlerine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi,” International Journal of Science Culture and Sport, 4 (1), 340-357.
- Al Khatib, A. S. (2014). Time management and its relation to students’ stress, gender and academic achievement among sample of students at Al Ain University of science and technology, UAE. International Journal of Business and Social Research, 4(5), 47-58.
- Ardahan, F., & Yerlisu Lapa, T. (2010). Üniversite öğrencilerinin serbest zaman tatmin düzeylerinin cinsiyete ve gelire göre incelenmesi. Hacettepe Journal of Sport Sciences, 21(4), 129-136.
- Arslan, F., Başak, T. & Uzun, Ş. (2008), “Hemşirelik yüksek okulu öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri,” TAF Preventine Medicine Bulletin, 7 (5), 429-434.
- Aydoğan, İ. (2006). Kadın Öğretim Elemanlarının Boş Zamanlarını Değerlendirme Ekinlikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(21), 217-232.
- Babacan, E., & Küçükosmanoğlu, H. (2015). Müzik Eğitimi Anabilim Dalı Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri/The Time Management Skills of Music Education Students. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6 (2), 36-50.
- Broadhurst, R. (2001). Managing environments for leisure and recreation. gbr. London: Routledge.
- Çağlıyan, V. & Göral, R. (2009), “Zaman yönetimi becerileri: meslek yüksekokulu öğrencileri üzerine bir değerlendirme,” Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11 (17), 174-189.
- Güçlü, N. (2001). Zaman Yönetimi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Kış, 25: 87-106.
- Gürbüz, M. & Aydın, A.H. (2012). “Zaman Kavramı ve Yönetimi,” Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (2), 1-20.
- Gürer, B. Dedeşah, U. Öz N. & Acun, A. (2016), “Beden eğitimi öğretmenlerinin zaman yönetiminin incelenmesi,” İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3 (3), 1-11.
- Henderson, K. (2010). Leisure Studies in the 21St Century: The Sky is Falling?. Leisure Sciences: An Interdisciplinary Journal, 32(4): 391-400.
- İşcan, S. (2008), “Pamukkale üniversitesi öğrencilerinin zaman yönetimi becerilerinin akademik başarıları üzerindeki etkisi,” (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
- Jondeau, E. & Rockinge, M. (2003) Conditional volatility, skewness, and kurtosis: existence, persistence, and comovements. Journal of Economic Dynamics & Control, 27, 1699-1737
- Scoot, D. (1993); Zamanı Değerlendirmek, (Çev. Necati Ağıralioğlu), Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Smith, W H. (1998). Hayatı ve zamanı yönetmenin 10 doğal yasası. Sistem Yayıncılık, İstanbul.
- Yağmur, R. & Ocak, Y. (2012), “Afyon Kocatepe Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu Öğrencileri ile Farklı Bölümlerindeki Öğrencilerin Serbest Zaman Aktivitelerinin Karşılaştırılması,” Journal of Sports and Performance Researches, 4 (1), 5-16.
- Yazıcıoğlu, M. (2010). Boş zaman yönetimi ve rekreatif faaliyetler: Memur emeklilerinin rekreatif faaliyetlerinin analizine ilişkin bir uygulama. Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
- Yılmaz, A. & Aslan, S. (2002). Örgütsel Zaman Yönetimi, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3 (1), 25-46.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Alan Eğitimleri |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 3 Sayı: 1 |
International Sport Science Student Studies © 2019 is licensed under Creative Commons Attribution 4.0 International