Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Ekolojik Ayak İzinin Azaltılmasına Yönelik Farkındalık Ölçeği Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2021, Sayı: 27, 439 - 445, 30.11.2021
https://doi.org/10.31590/ejosat.944221

Öz

İnsanlar yaşadıkları çevre ile etkileşim kurarak bir bütün oluşturur. Bu etkileşim ile doğal kaynakların kullanımı gerçekleşir. Bu çalışma, artan ekolojik problemler ile birlikte çevresel sorumluluk kavramına odaklanarak verilen zararın azaltılmasına yönelik farkındalık oluşturacak bir ölçme aracı geliştirmek amacıyla metodolojik türde yapılmıştır. Araştırma, 203 kişiye uygulanarak pilot çalışma yapılmıştır. Bu anketten elde edilen sonuçlar ile geçerlilik güvenilirlik analizleri uygulanmıştır. Daha sonrasında 260 kişiye geçerliği ve güvenilirliği sağlanan ölçek uygulanarak çalışma sonlandırılmıştır. Anketler onay alınarak, 16 Ocak – 27 Ocak 2021 tarihleri arasında uygulanmıştır. Çalışmada 203 kişiye uygulanan pilot çalışma sonucunda faktörler açıklayıcı faktör analizi (AFA) ile belirlendikten sonra, faktör yapılarının uygunluğunu test etmek için doğrulayıcı faktör analizi (DFA) ile test edildi. Uyum indeksi değerlerine göre elde edilen model iyi uyum sağladığı görüldü. Çalışma sonucu elde edilen bulgulara göre Ölçeğinin yüksek geçerlik ve güvenirliğe sahip olan bir ölçüm aracı olmasından dolayı ekolojik ayak izi farkındalığı belirlenmesinde kullanılması önerilmektedir.

Kaynakça

  • Akıllı, H., Kemahlı, F., Okudan, K., ve Polat, F. (2008). Ekolojik Ayak İzinin Kavramsal İçeriği Ve Akdeniz Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi’nde Bireysel Ekolojik Ayak İzi Hesaplamasi. Akdeniz IIBF Dergisi, 8(15), 1-25.
  • Canter, M.J., and Ndegwa, S.N. (2002). Environmental Scarcity and Conflict: A Contrary Case from Lake Victoria. Global EnvironmentalPolitics, 2(3), 40-62. https://doi.org/10.1162/152638002320310527
  • Cronbach, L.J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334.
  • Costanza, R. (2000). The dynamics of the ecological footprint concept. Ecological Economics, 32(3), 341–345.
  • Coşkun, I.Ç., ve Sarıkaya, R. (2014). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Ekolojik Ayak İzi Farkındalık Düzeylerinin Belirlenmesi. Turkish Studies (Elektronik), 9(5), 1761-1787. Dalby, S. (2008). Güvenlik ve Çevre Bağlantılarına Yeniden Bakmak. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 5(18), 179-195.
  • Demirsöz, M., Özel, Z., Yonar, H., Tekin, M.E., Tekindal, M.A. (2021). Structural determination of the relationship between trait anxiety and personal indecisiveness for undergraduates of the faculty of veterinary medicine: The case of Selçuk University. Veteriner Hekimler Derneği Dergisi, 92(1), 60-75. https://doi: 10.33188/vetheder.803804
  • Fornell, C., and Larcker, D.F. (1981). Structural equation models with unobservable variables and measurement error: Algebra and statistics, 18(3), 382-388
  • Gözüm, S.A.S. (2003). A guide for transcultural adaptation of the scale II: psychometric characteristics and cross-cultural comparision. Turkish J Res Dev Nurs, 5(1), 3–14.
  • Güler, T. (2009). Ekoloji Temelli Bir Çevre Eğitiminin Öğretmenlerin Çevre Eğitimine Karşı Görüşlerine Etkileri. Eğitim ve Bilim, 34(151), 30-43
  • Karasar, N. (2020). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kaypak, Ş. (2013). Ekolojik ayak izinden çevre barışına bakmak. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 6(1), 154-159.
  • Keleş, Ö., Naim, U., ve Özsoy, S. (2008). Öğretmen adaylarının ekolojik ayak izlerinin hesaplanması ve değerlendirilmesi. Ege Eğitim Dergisi, 9(2), 1-15.
  • Lenzen, M., Hansson, C.B., and Bond, S. (2007). On the bioproductivity and land-disturbance metrics of the Ecological Footprint. Ecological Economics, 61, 6-10. https://doi:10.1016/j.ecolecon.2006.10.018.
  • Peterson, R. (2000). A meta-analysis of variance accounted for and factor loadings in exploratory factor analysis. Marketing Letters, 11, 261–275.
  • Rapport, D.J. (2000). Ecological Footprints And Ecosystem Health: Complementary Approaches To A Sustainable Future. Ecological Economics, 32, 367-370. https://doi.org/10.1016/S0921-8009(99)00156-1
  • Ruževičius, J. (2010). Ecological Footprint As An İndicator Of Sustainable Development. EconomicsAnd Management, 15, 711-718.
  • Tosunoğlu, B. (2014). Sürdürülebilir Küresel Refah Göstergesi Olarak Ekolojik Ayak İzi. Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 3(5), 132-149.

AWARENESS SCALE FOR REDUCING ECOLOGICAL FOOTPRINT: A VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

Yıl 2021, Sayı: 27, 439 - 445, 30.11.2021
https://doi.org/10.31590/ejosat.944221

Öz

People form a whole by interacting with the environment in which they live. With this interaction, the use of natural resources takes place. This study was carried out in a methodological manner in order to develop a measurement tool that will raise awareness for the reduction of damage by focusing on the concept of environmental responsibility with increasing ecological problems. The research was applied to 203 people and a pilot study was conducted. Validity and reliability analyzes were made with the results obtained from this questionnaire. After this, the study was completed by applying the scale, whose validity and reliability was finally provided to 260 individuals. The questionnaires were applied between 16 and January 27, 2021, with the approval. In the study, after the factors were determined by explanatory factor analysis as a result of the plot study applied to 203 people, they were tested with confirmatory factor analysis to test the suitability of the factor structures. The model obtained according to the fit index values was found to fit well. According to the findings obtained from the study, it was determined that the scale is a measurement tool with high validity and reliability. It is recommended to be used in determining ecological footprint awareness.

Kaynakça

  • Akıllı, H., Kemahlı, F., Okudan, K., ve Polat, F. (2008). Ekolojik Ayak İzinin Kavramsal İçeriği Ve Akdeniz Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi’nde Bireysel Ekolojik Ayak İzi Hesaplamasi. Akdeniz IIBF Dergisi, 8(15), 1-25.
  • Canter, M.J., and Ndegwa, S.N. (2002). Environmental Scarcity and Conflict: A Contrary Case from Lake Victoria. Global EnvironmentalPolitics, 2(3), 40-62. https://doi.org/10.1162/152638002320310527
  • Cronbach, L.J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334.
  • Costanza, R. (2000). The dynamics of the ecological footprint concept. Ecological Economics, 32(3), 341–345.
  • Coşkun, I.Ç., ve Sarıkaya, R. (2014). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Ekolojik Ayak İzi Farkındalık Düzeylerinin Belirlenmesi. Turkish Studies (Elektronik), 9(5), 1761-1787. Dalby, S. (2008). Güvenlik ve Çevre Bağlantılarına Yeniden Bakmak. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 5(18), 179-195.
  • Demirsöz, M., Özel, Z., Yonar, H., Tekin, M.E., Tekindal, M.A. (2021). Structural determination of the relationship between trait anxiety and personal indecisiveness for undergraduates of the faculty of veterinary medicine: The case of Selçuk University. Veteriner Hekimler Derneği Dergisi, 92(1), 60-75. https://doi: 10.33188/vetheder.803804
  • Fornell, C., and Larcker, D.F. (1981). Structural equation models with unobservable variables and measurement error: Algebra and statistics, 18(3), 382-388
  • Gözüm, S.A.S. (2003). A guide for transcultural adaptation of the scale II: psychometric characteristics and cross-cultural comparision. Turkish J Res Dev Nurs, 5(1), 3–14.
  • Güler, T. (2009). Ekoloji Temelli Bir Çevre Eğitiminin Öğretmenlerin Çevre Eğitimine Karşı Görüşlerine Etkileri. Eğitim ve Bilim, 34(151), 30-43
  • Karasar, N. (2020). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kaypak, Ş. (2013). Ekolojik ayak izinden çevre barışına bakmak. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 6(1), 154-159.
  • Keleş, Ö., Naim, U., ve Özsoy, S. (2008). Öğretmen adaylarının ekolojik ayak izlerinin hesaplanması ve değerlendirilmesi. Ege Eğitim Dergisi, 9(2), 1-15.
  • Lenzen, M., Hansson, C.B., and Bond, S. (2007). On the bioproductivity and land-disturbance metrics of the Ecological Footprint. Ecological Economics, 61, 6-10. https://doi:10.1016/j.ecolecon.2006.10.018.
  • Peterson, R. (2000). A meta-analysis of variance accounted for and factor loadings in exploratory factor analysis. Marketing Letters, 11, 261–275.
  • Rapport, D.J. (2000). Ecological Footprints And Ecosystem Health: Complementary Approaches To A Sustainable Future. Ecological Economics, 32, 367-370. https://doi.org/10.1016/S0921-8009(99)00156-1
  • Ruževičius, J. (2010). Ecological Footprint As An İndicator Of Sustainable Development. EconomicsAnd Management, 15, 711-718.
  • Tosunoğlu, B. (2014). Sürdürülebilir Küresel Refah Göstergesi Olarak Ekolojik Ayak İzi. Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 3(5), 132-149.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Mühendislik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Agah Tekindal 0000-0002-4060-7048

Gözde Zabzun 0000-0002-9502-8756

Zeynep Özel 0000-0002-1077-1250

Mert Demirsöz 0000-0002-4800-2529

Melike Tekindal 0000-0002-3453-3273

Erken Görünüm Tarihi 29 Temmuz 2021
Yayımlanma Tarihi 30 Kasım 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Sayı: 27

Kaynak Göster

APA Tekindal, M. A., Zabzun, G., Özel, Z., Demirsöz, M., vd. (2021). AWARENESS SCALE FOR REDUCING ECOLOGICAL FOOTPRINT: A VALIDITY AND RELIABILITY STUDY. Avrupa Bilim Ve Teknoloji Dergisi(27), 439-445. https://doi.org/10.31590/ejosat.944221