Abstract
Biosynthesis
of alkaloids could be affected by different environmental factors such as
light, high temperature, stress, altitude, soil nitrogen and soil
fertilization. Hyoscyamus species are
rich sources of tropane alkaloids. Because of pharmacological and toxicological
importance of tropane alkaloids, total alkaloid amounts in Hyoscyamus spp. must be determined. In
this study, titrimetric method was to applied to determine total alkaloid
contents in H. niger and H. reticulatus, collected from different
areas of Van Region of Turkey. Total alkaloid percentages in leaves and seeds
of H. niger were found to be
0.087% and 0.058% in the specimens from
Edremit Town and to be 0.203% and 0.145% in the specimens from Mollakasım
Village respectively. The alkaloid levels in leaves and seeds of H. reticulatus were determined as 0.058%
and 0.058% in the samples collected from Gürpınar Town and 0.231% and
0.116% in the samples collected from
University Campus in series. The results obtained in the present study show
that alkaloid levels in Hyoscyamus spp
can vary according to different areas in a region.
Keywords
References
- Akman MŞ (1952). Aydın ve Muğla İllerinde Yetişen Tıbbi ve Zehirli Bitkilerin En Önemlilerinin Farmakolojik Toksikolojik Etkileriyle, Bunlardan Hazırlanacak Galenik Preparatların Yabancı Memleket Müstahzarları İle Mukayeseleri (Doçentlik Tezi), AÜ Vet Fak Yay 35, Çalışma 19, AÜ Basımevi, Ankara. Anonim (1974). Türk Farmakopesi 1974, TC SSYB sayı 435, Milli Eğitim Basımevi, İstanbul, sh 82. Baytop A, Tanker M (1962). Anadolu Hyosyamus’ları üzerinde araştırmalar. İst Tıp Fak Mec, 25, 259-268. Baytop T (1963).Türkiye’nin Tıbbi ve Zehirli Bitkileri, İÜ Yay. 1039, Tıp Fak 59, İstanbul. Baytop T, Güner N (1983). Une étude sur la teneur en atropine et en scopolamine des Solanacées de Turquie. İÜ Ecz Fak Mec, 19, 47-55. Baytop T (1984). Türkiye’de Bitkilerle Tedavi. İstanbul Üniv Yay No: 3255, Eczacılık Fak Yay No:40. İstanbul 1984; 182-183. Baytop T (1999). Türkiye’de Bitkilerle Tedavi, 2.baskı, Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul. Begum AS (2010). Bioactive non-alkoloidal secondary metabolites of Hyoscyamus niger Linn. Seeds: A review. Res J Seed Sci, 3 (4), 210-217. Berkov S (2001). Size and alkoloid content of seeds in induced autotetraploids of Datura innoxia, Datura stramonium and Hyoscyamus niger. Pharm Biol, 39 (5), 329-331. Chatterjee SK, Nandi RP, Baharati P, Yonjan MK (1988). Improvement studies on some alkaloid yielding medicinal plants. Med Arom Spice Plants, 180, 39-46. Dirican D (1974). Çocuklarda kazai zehirlenmelerin önemi ve Van sosyalizasyon bölgesi grup hastahanesinde rastladığımız atropa alkoloitler ile zehirlenmeler. Şişli Çocuk Hast Tıp Bült, 8, 183. Doneray H, Orbak Z, Karakelleoglu C (2007). Clinical outcomes in children with Hyoscyamus niger intoxication no receiving physostigmine theraphy. Eur J Emerg Med, 14, 348-350 Erkal H, Özyurt Y, Arıkan Z (2006). Yaşlı hastada henbane (Hyoscyamus niger) sonrası antikolinerjik sendrom. Turk J Geriat, 9 (3), 188-191. Güler GÖ (2012). Studies on antioxidant properties of the different solvent extracts and fatty acid composition of Hyoscyamus reticulatus L. J Food Biochem, 36, 532-538. James LF, Panter KE, Nielsen DB, Molyneux RJ (1992). The effect of natural toxins on reproduction in livestock. J Anim Sci, 70, 1573-1579. Kadi K, Yahia A, Hamli S, Auidane L (2013). In vitro antibacterial activity and phytochemical analysis of white henbane treated by phytohormones. Pak J Biol Sci, 16 (19), 984-990. Karadaş S, Güler A, Şahin M, Behçet L (2012). 32 haftalık gebede banotu zehirlenmesi. Van Tıp Derg, 19 (1), 36-38. Kartal M, Kurucu S, Altun L, Ceyhan T, Sayar E, Cevheroğlu S, Yetkin Y (2003). Quantitative analysis of l-hyoscyamine in Hyoscyamus reticulatus L. By GC-MS. Turk J Chem, 27, 565-569. Kondolot M, Akyıldız B, Görözen F, Kurtoğlu S, Patıroğlu T (2009). Çocuk acil servisine getirilen zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Çocuk Sağl ve Hast Derg, 52, 68-74. Kürkçüoğlu M (1970). Henbane (Hyoscyamus niger) poisoning in the vicinity of Erzurum. Turk J Pediat, 12(1), 48-56. Nejadhabibvash F, Rahmani F, Heidari R, Jamei R, Azimi F (2012). Study of inheritance and environment on tropane alkaloids within Hyoscyamus species. AJCS, 6 (10), 1428-1434. Orbak Z, Tan H, Karakelleoğlu C, Alp H, Akdağ R (1998). Hyoscyamus niger (henbane) poisonings in the rural area of east Turkey. AÜTD, 30, 145-148. Poutaraud A, Girardin P (2005). Influence of chemical characteristics of soil on mineral and alkaloid seed contents of Colchicum autumnale L. Environ Exp Bot, 54, 101-108. Tanker M, Tanker N (1990). Farmakognazi Cilt 2, AÜ Ecz Fak Yay No 65, Ankara. Ulusoy H, Beşir A, Çıldır U, Koşucu M, Kutanis D (2012). Pat pat otu (Hyoscyamus niger) alınımı sonrası gelişen antikolinerjik intoksikasyon. Klinik Toksikoloji Derneği 17. Kongresi Mardin, Özet Kitabı, s.72-73. Williams MC, James LF (1983). Effects of herbicides on the concentration of poisonous compounds in plants: A review. Am J Vet Res, 44 (12), 2420-2422. Yılmaz O (1990). Bursa Yöresinde Yetişen Önemli Zehirli Bitkilerin Toksikolojik Özellikleri. Doktora Tezi, UÜ Sağ Bil Enst, Bursa.
Abstract
Alkaloidlerin sentezi, ışık, ısı, stres, rakım,
topraktaki azot içeriği ve toprağın gübrelenmesi gibi değişik çevresel
faktörlerce etkilenir. Hyoscyamus
türleri, tropan alkaloidleri için zengin bir kaynaktır. Tropan alkaloidlerinin
farmakolojik ve toksikolojik önemi nedeniyle, Hyoscyamus türlerindeki total alkaloid miktarları belirlenmelidir.
Bu çalışmada, Van Yöresinin değişik alanlarından toplanan H. niger ve H. reticulatus
örneklerindeki total alkaloid miktarını belirlemek için titrimetrik metot
kullanılmıştır. H. niger yaprak ve
tohumlarındaki total alkaloid yüzdesi, Edremit İlçesi’nden alınan örneklerde
sırasıyla %0.087 ve %0.058, Mollakasım Köyü’nden alınan örneklerde %0.203 ve
%0.145 olduğu bulunmuştur. H. reticulatus
yaprak ve tohumlarındaki total alkaloid düzeyleri ise sırasıyla Gürpınar
İlçesi’nden toplanan örneklerde %0.058 ve %0.058, Üniversite Kampüsü’nden
toplanan örneklerde %0.231 ve %0.116 olarak saptanmıştır. Bu çalışmadan elde
edilen sonuçlar, Hyoscyamus
türlerindeki alkaloid düzeylerinin bir bölgedeki farklı arazilere göre
değişebildiğini göstermektedir.
Keywords
References
- Akman MŞ (1952). Aydın ve Muğla İllerinde Yetişen Tıbbi ve Zehirli Bitkilerin En Önemlilerinin Farmakolojik Toksikolojik Etkileriyle, Bunlardan Hazırlanacak Galenik Preparatların Yabancı Memleket Müstahzarları İle Mukayeseleri (Doçentlik Tezi), AÜ Vet Fak Yay 35, Çalışma 19, AÜ Basımevi, Ankara. Anonim (1974). Türk Farmakopesi 1974, TC SSYB sayı 435, Milli Eğitim Basımevi, İstanbul, sh 82. Baytop A, Tanker M (1962). Anadolu Hyosyamus’ları üzerinde araştırmalar. İst Tıp Fak Mec, 25, 259-268. Baytop T (1963).Türkiye’nin Tıbbi ve Zehirli Bitkileri, İÜ Yay. 1039, Tıp Fak 59, İstanbul. Baytop T, Güner N (1983). Une étude sur la teneur en atropine et en scopolamine des Solanacées de Turquie. İÜ Ecz Fak Mec, 19, 47-55. Baytop T (1984). Türkiye’de Bitkilerle Tedavi. İstanbul Üniv Yay No: 3255, Eczacılık Fak Yay No:40. İstanbul 1984; 182-183. Baytop T (1999). Türkiye’de Bitkilerle Tedavi, 2.baskı, Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul. Begum AS (2010). Bioactive non-alkoloidal secondary metabolites of Hyoscyamus niger Linn. Seeds: A review. Res J Seed Sci, 3 (4), 210-217. Berkov S (2001). Size and alkoloid content of seeds in induced autotetraploids of Datura innoxia, Datura stramonium and Hyoscyamus niger. Pharm Biol, 39 (5), 329-331. Chatterjee SK, Nandi RP, Baharati P, Yonjan MK (1988). Improvement studies on some alkaloid yielding medicinal plants. Med Arom Spice Plants, 180, 39-46. Dirican D (1974). Çocuklarda kazai zehirlenmelerin önemi ve Van sosyalizasyon bölgesi grup hastahanesinde rastladığımız atropa alkoloitler ile zehirlenmeler. Şişli Çocuk Hast Tıp Bült, 8, 183. Doneray H, Orbak Z, Karakelleoglu C (2007). Clinical outcomes in children with Hyoscyamus niger intoxication no receiving physostigmine theraphy. Eur J Emerg Med, 14, 348-350 Erkal H, Özyurt Y, Arıkan Z (2006). Yaşlı hastada henbane (Hyoscyamus niger) sonrası antikolinerjik sendrom. Turk J Geriat, 9 (3), 188-191. Güler GÖ (2012). Studies on antioxidant properties of the different solvent extracts and fatty acid composition of Hyoscyamus reticulatus L. J Food Biochem, 36, 532-538. James LF, Panter KE, Nielsen DB, Molyneux RJ (1992). The effect of natural toxins on reproduction in livestock. J Anim Sci, 70, 1573-1579. Kadi K, Yahia A, Hamli S, Auidane L (2013). In vitro antibacterial activity and phytochemical analysis of white henbane treated by phytohormones. Pak J Biol Sci, 16 (19), 984-990. Karadaş S, Güler A, Şahin M, Behçet L (2012). 32 haftalık gebede banotu zehirlenmesi. Van Tıp Derg, 19 (1), 36-38. Kartal M, Kurucu S, Altun L, Ceyhan T, Sayar E, Cevheroğlu S, Yetkin Y (2003). Quantitative analysis of l-hyoscyamine in Hyoscyamus reticulatus L. By GC-MS. Turk J Chem, 27, 565-569. Kondolot M, Akyıldız B, Görözen F, Kurtoğlu S, Patıroğlu T (2009). Çocuk acil servisine getirilen zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Çocuk Sağl ve Hast Derg, 52, 68-74. Kürkçüoğlu M (1970). Henbane (Hyoscyamus niger) poisoning in the vicinity of Erzurum. Turk J Pediat, 12(1), 48-56. Nejadhabibvash F, Rahmani F, Heidari R, Jamei R, Azimi F (2012). Study of inheritance and environment on tropane alkaloids within Hyoscyamus species. AJCS, 6 (10), 1428-1434. Orbak Z, Tan H, Karakelleoğlu C, Alp H, Akdağ R (1998). Hyoscyamus niger (henbane) poisonings in the rural area of east Turkey. AÜTD, 30, 145-148. Poutaraud A, Girardin P (2005). Influence of chemical characteristics of soil on mineral and alkaloid seed contents of Colchicum autumnale L. Environ Exp Bot, 54, 101-108. Tanker M, Tanker N (1990). Farmakognazi Cilt 2, AÜ Ecz Fak Yay No 65, Ankara. Ulusoy H, Beşir A, Çıldır U, Koşucu M, Kutanis D (2012). Pat pat otu (Hyoscyamus niger) alınımı sonrası gelişen antikolinerjik intoksikasyon. Klinik Toksikoloji Derneği 17. Kongresi Mardin, Özet Kitabı, s.72-73. Williams MC, James LF (1983). Effects of herbicides on the concentration of poisonous compounds in plants: A review. Am J Vet Res, 44 (12), 2420-2422. Yılmaz O (1990). Bursa Yöresinde Yetişen Önemli Zehirli Bitkilerin Toksikolojik Özellikleri. Doktora Tezi, UÜ Sağ Bil Enst, Bursa.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | December 20, 2014 |
| Submission Date | July 7, 2014 |
| Acceptance Date | September 2, 2014 |
| Published in Issue | Year 2014 Volume: 25 Issue: 3 |
Cite
Accepted papers are licensed under Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License