Abstract
Amaç: Araştırma ilköğretim birinci kademe öğrencilerinin sanal oyun bağımlılık düzeylerini belirlemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Araştırmanın verileri literatür taranarak oluşturulan “Veri toplama formu” ve “Çocuklar için Bilgisayar Oyun Bağımlılık Ölçeği” kullanılarak toplandı. Araştırmanın örneklemini 286 öğrenci oluşturdu. Bulgular: Araştırmaya katılan çocukların bilgisayar oyun bağımlılık ölçeği (ÇBOBÖ) puan ortalaması 42.26±13.75 olup ortalamaya yakın olduğu belirlendi. Çocukların cinsiyet, yaş, aile tipi, günlük ve haftalık oyun saati değişkenleri ile ÇBOBÖ toplam puanı arasındaki ilişkinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p<0.05). Öte yandan çocukların kendine ait odası olması, bilgisayar/tableti olması, evde internet bağlantısı olması, ailenin gelir durumu ile ÇBOBÖ toplam puanı arasındaki ilişki ise istatistiksel olarak anlamsızdır (p>0.05). Sonuç: Araştırmanın sonuçları doğrultusunda okul dönemindeki çocuklar için bir risk faktörü olan sanal oyunların kontrolsüz kullanımının bağımlılık için bir risk olduğu görülmektedir. Çocukların fiziksel, sosyal ve bilişsel gelişiminde önemli yeri olan okul sağlığı hemşirelerinin rehberliğinde okul yönetimi, öğretmenler, öğrenci ve ebeveynlerin bağımlılığı önlemeye yönelik programlardan yararlanmaları sağlanmalıdır.
References
- 1. Ekşi A. Ben Hasta Değilim, 2. Basım, İstanbul: Nobel Tıp Kitapevi, 2011:76-79.
- 2. Akçay D, Özcebe H. Okul öncesi eğitim alan çocukların ve ailelerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıklarının değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi. 2012;12(2):66-71.
- 3. Gentile D. Pathological video-game use among youth ages 8 to 18: A national study. Psychol Sci. 2009;25(5):594-602.
- 4. Amerikan Psikiyatri Derneği (APA) Substance-Related Disorders. American Psychiatric Association-DSM-5 Development.https://www.psychiatry.org/patients-families/addiction/what-is-addiction Erişim tarihi: 25.12.2020
- 5. World HealthOrganization (WHO). International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems 10th Revision, 2016. http://apps.who.int/classifications/icd10/browse/2016/en Erişim tarihi:25.12.2020
- 6. Irmak A, Erdoğan S. Ergen ve genç erişkinlerde dijital oyun bağımlılığı: Güncel bir bakış. Turk Psikiyatri Derg. 2015; 26:1-11.
- 7. Kaya A. Çevrimiçi Oyun Bağımlılığı Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Ölçme ve Değerlendirme Bilim Dalı, 2013.
- 8. Horzum MB. İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim. 2011;159(36):56-68.
- 9. Horzum MB, Ayas, T, Balta Ö. Çocuklar için bilgisayar oyun bağımlılığı ölçeği. Türk PDR Dergisi. 2008;30(3):76-88.
- 10. Erboy E, Vural R. İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılığını etkileyen faktörler. Ege Eğitim Dergisi. 2010;1(11):39-58.
- 11. Tarhan N, Nurmedov S. Bağımlılık Sanal veya Gerçek, 5. Basım, İstanbul: Timaş Yayıncılık, 2017: 59-65.
- 12. Çakır H. Bilgisayar oyunlarına ilişkin ailelerin görüşleri ve öğrenci üzerindeki etkilerin belirlenmesi. MEÜ Eğitim Bilimleri Dergisi. 2013;9(2):138-150.
- 13. Steyer JP, Facebook Çağında Çocuk Büyütmek, Birkan A. Doğan Egmont Yayıncılık, 2012.
- 14. Saygılı S, Çocuklarda Davranış Bozuklukları, İstanbul: Elit Yayınları, 2005:90-92.
- 15. Arısoy Ö. İnternet bağımlılığı ve tedavisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2009; 1:55-67.
- 16. Şahin C, Tuğrul V. İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin incelenmesi. ZFWT. 2012; 4(3):115-130.
- 17. Can Bilgin H. Ortaokul Öğrencilerinin Bilgisayar Oyun Bağımlılık Düzeyleri ile İletişim Becerileri Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Ana Bilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı, 2015.
- 18. Chiu S, Lee J, Huang D. Video game addiction in children and teenagers in Taiwan. Cyberpsychol Behav Soc Netw. 2004; 7:571-581.
- 19. Keser H, Esgi N. An analysis of self-perceptions of elementary school students in terms of computer game addiction. Procedia Soc Behav Sci. 2012; 46:247-251.
- 20. Gökçearslan Ş, Durakoğlu A. Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. 2014; 23:419-435.
- 21. Kars G. Şiddet İçerikli Bilgisayar Oyunlarının Çocuklarda Saldırganlığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Disiplinler Arası Adli Tıp Ana Bilim Dalı, 2010.
- 22. Tüfekçi A. Bilgisayar öğretmeni adaylarının bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları, ESEF. 2007; 21:38-54.
- 23. Vollmer C, Randler C, Horzum MB, Ayas T. Computer game addiction in adolescents and its relationshipto chronotype and personality. SAGE. 2014;1(9):1-9.
- 24. Yılmaz B. İlköğretim 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin bilgisayara yönelik bağımlılık gösterme eğilimlerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. 6. International Educational Technology Conference, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, 2008.
- 25. Topşar A. Ortaokul 7. Sınıf Öğrencilerinde Duygusal Zeka ile Bilgisayar Oyun Bağımlılığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Ana Bilim Dalı, 2015.
- 26. Yılmaz D. Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıklarına Başvuran Çocuk ve Ergenlerde Bilgisayar Oyunu ve İnternet Kullanımı ile Utangaçlık ve Sosyal Fobi İlişkisinin İncelenmesi. Uzmanlık Tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, 2010.
- 27. Uysal G, Balcı S. Evaluation of a school-based program for ınternet addiction of adolescents in Turkey. J Addict Nurs. 2018; 29(1):43-49.
- 28. Onay Durdu P, Hotomaroğlu A, Çağıltay K. Türkiye’deki Öğrencilerin Bilgisayar Oyunu Oynama Alışkanlıkları ve Oyun Tercihleri: ODTÜ ve Gazi Üniversitesi Öğrencileri Arası Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Bilişim Teknolojileri Işığında Eğitim Konferansı, Ankara, 2005.
- 29. Aktaş Arnas Y. 3-18 yaş grubu çocuk ve gençlerin interaktif iletişim araçlarını kullanma alışkanlıklarının değerlendirilmesi. TOJET. 2005;4(4):59-66.
- 30. TÜİK (2014) Türkiye İstatistik Kurumu İstatistiklerle Çocuk, 2014 htpp://www.tuik.gov.trfile:///C:/Users/casper/Downloads/6714798756214988928.pdf Erişim tarihi: 24.12. 2020
- 31. Köksal B. Ortaöğretim Kurumlarında Okuyan Öğrencilerde Dijital Oyun Bağımlılık Düzeyleri ile Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı, 2015.
Abstract
Aim: This study was conducted to determine the level of online game addiction in the first grade students. Method: The data for this study was collected by using “Data collection form” and “Online Game Addiction Scale for Children” that were created through a literature scan. Overall, 286 children took part in the study. Results: The mean score of the children participating in the study on the computer game addiction scale (MCDS) was 42.26±13.75, which was close to the mean. It was determined that the relationship between the gender, age, family type, daily and weekly playtime variables of the children and the total score of the Online Game Addiction Scale was statistically significant (p<0.05). On the other hand, the relationship between children having their own room, having a computer/tablet, having an internet connection at home, income status of the family and the total score of the Online Game Addiction Scale is statistically insignificant (p>0.05). Conclusion: According to the results of the study, it was observed that the uncontrolled use of online games, which is a risk factor for school-age children, is a risk for addiction. According to the results of the research, it is seen that the uncontrolled use of online games, which is a risk factor for school-age children, is a risk for addiction. Under the guidance of school health nurses, who have an important place in the physical, social and cognitive development of children, school administrations, teachers, students and parents should benefit from programs aimed at preventing game addiction.
References
- 1. Ekşi A. Ben Hasta Değilim, 2. Basım, İstanbul: Nobel Tıp Kitapevi, 2011:76-79.
- 2. Akçay D, Özcebe H. Okul öncesi eğitim alan çocukların ve ailelerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıklarının değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi. 2012;12(2):66-71.
- 3. Gentile D. Pathological video-game use among youth ages 8 to 18: A national study. Psychol Sci. 2009;25(5):594-602.
- 4. Amerikan Psikiyatri Derneği (APA) Substance-Related Disorders. American Psychiatric Association-DSM-5 Development.https://www.psychiatry.org/patients-families/addiction/what-is-addiction Erişim tarihi: 25.12.2020
- 5. World HealthOrganization (WHO). International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems 10th Revision, 2016. http://apps.who.int/classifications/icd10/browse/2016/en Erişim tarihi:25.12.2020
- 6. Irmak A, Erdoğan S. Ergen ve genç erişkinlerde dijital oyun bağımlılığı: Güncel bir bakış. Turk Psikiyatri Derg. 2015; 26:1-11.
- 7. Kaya A. Çevrimiçi Oyun Bağımlılığı Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Ölçme ve Değerlendirme Bilim Dalı, 2013.
- 8. Horzum MB. İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim. 2011;159(36):56-68.
- 9. Horzum MB, Ayas, T, Balta Ö. Çocuklar için bilgisayar oyun bağımlılığı ölçeği. Türk PDR Dergisi. 2008;30(3):76-88.
- 10. Erboy E, Vural R. İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılığını etkileyen faktörler. Ege Eğitim Dergisi. 2010;1(11):39-58.
- 11. Tarhan N, Nurmedov S. Bağımlılık Sanal veya Gerçek, 5. Basım, İstanbul: Timaş Yayıncılık, 2017: 59-65.
- 12. Çakır H. Bilgisayar oyunlarına ilişkin ailelerin görüşleri ve öğrenci üzerindeki etkilerin belirlenmesi. MEÜ Eğitim Bilimleri Dergisi. 2013;9(2):138-150.
- 13. Steyer JP, Facebook Çağında Çocuk Büyütmek, Birkan A. Doğan Egmont Yayıncılık, 2012.
- 14. Saygılı S, Çocuklarda Davranış Bozuklukları, İstanbul: Elit Yayınları, 2005:90-92.
- 15. Arısoy Ö. İnternet bağımlılığı ve tedavisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2009; 1:55-67.
- 16. Şahin C, Tuğrul V. İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin incelenmesi. ZFWT. 2012; 4(3):115-130.
- 17. Can Bilgin H. Ortaokul Öğrencilerinin Bilgisayar Oyun Bağımlılık Düzeyleri ile İletişim Becerileri Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Ana Bilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı, 2015.
- 18. Chiu S, Lee J, Huang D. Video game addiction in children and teenagers in Taiwan. Cyberpsychol Behav Soc Netw. 2004; 7:571-581.
- 19. Keser H, Esgi N. An analysis of self-perceptions of elementary school students in terms of computer game addiction. Procedia Soc Behav Sci. 2012; 46:247-251.
- 20. Gökçearslan Ş, Durakoğlu A. Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. 2014; 23:419-435.
- 21. Kars G. Şiddet İçerikli Bilgisayar Oyunlarının Çocuklarda Saldırganlığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Disiplinler Arası Adli Tıp Ana Bilim Dalı, 2010.
- 22. Tüfekçi A. Bilgisayar öğretmeni adaylarının bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları, ESEF. 2007; 21:38-54.
- 23. Vollmer C, Randler C, Horzum MB, Ayas T. Computer game addiction in adolescents and its relationshipto chronotype and personality. SAGE. 2014;1(9):1-9.
- 24. Yılmaz B. İlköğretim 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin bilgisayara yönelik bağımlılık gösterme eğilimlerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. 6. International Educational Technology Conference, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, 2008.
- 25. Topşar A. Ortaokul 7. Sınıf Öğrencilerinde Duygusal Zeka ile Bilgisayar Oyun Bağımlılığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Ana Bilim Dalı, 2015.
- 26. Yılmaz D. Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıklarına Başvuran Çocuk ve Ergenlerde Bilgisayar Oyunu ve İnternet Kullanımı ile Utangaçlık ve Sosyal Fobi İlişkisinin İncelenmesi. Uzmanlık Tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, 2010.
- 27. Uysal G, Balcı S. Evaluation of a school-based program for ınternet addiction of adolescents in Turkey. J Addict Nurs. 2018; 29(1):43-49.
- 28. Onay Durdu P, Hotomaroğlu A, Çağıltay K. Türkiye’deki Öğrencilerin Bilgisayar Oyunu Oynama Alışkanlıkları ve Oyun Tercihleri: ODTÜ ve Gazi Üniversitesi Öğrencileri Arası Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Bilişim Teknolojileri Işığında Eğitim Konferansı, Ankara, 2005.
- 29. Aktaş Arnas Y. 3-18 yaş grubu çocuk ve gençlerin interaktif iletişim araçlarını kullanma alışkanlıklarının değerlendirilmesi. TOJET. 2005;4(4):59-66.
- 30. TÜİK (2014) Türkiye İstatistik Kurumu İstatistiklerle Çocuk, 2014 htpp://www.tuik.gov.trfile:///C:/Users/casper/Downloads/6714798756214988928.pdf Erişim tarihi: 24.12. 2020
- 31. Köksal B. Ortaöğretim Kurumlarında Okuyan Öğrencilerde Dijital Oyun Bağımlılık Düzeyleri ile Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı, 2015.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Health Care Administration |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | December 15, 2021 |
| Submission Date | January 8, 2021 |
| Acceptance Date | March 31, 2021 |
| Published in Issue | Year 2021 Volume: 14 Issue: 3 |
Cite
Cited By
Adaptation of the Child-Adolescent Digital Addiction Scale (CADAS) to the Turkish Culture: A Validity and Reliability Study
İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi
https://doi.org/10.29129/inujgse.1436111
MEU Journal of Health Sciences Assoc was began to the publishing process in 2008 under the supervision of Assoc. Prof. Gönül Aslan, Editor-in-Chief, and affiliated to Mersin University Institute of Health Sciences. In March 2015, Prof. Dr. Caferi Tayyar Şaşmaz undertook the Editor-in Chief position and since then he has been in charge.
Publishing in three issues per year (April - August - December), it is a multisectoral refereed scientific journal. In addition to research articles, scientific articles such as reviews, case reports and letters to the editor are published in the journal. Our journal, which has been published via e-mail since its inception, has been published both online and in print. Following the Participation Agreement signed with TÜBİTAK-ULAKBİM Dergi Park in April 2015, it has started to accept and evaluate online publications.
Mersin University Journal of Health Sciences have been indexed by Turkey Citation Index since November 16, 2011.
Mersin University Journal of Health Sciences have been indexed by ULAKBIM Medical Database from the first issue of 2016.
Mersin University Journal of Health Sciences have been indexed by DOAJ since October 02, 2019.
Article Publishing Charge Policy: Our journal has adopted an open access policy and there is no fee for article application, evaluation, and publication in our journal. All the articles published in our journal can be accessed from the Archive free of charge.
This work is licensed with Attribution-NonCommercial 4.0 International.